پول همیشه شادی بخش نیست اما بی پولی همواره اندوه ساز است

راه پولدار شدن آدمی را نبندیم

ساعت 24- باید فرزندی 7ساله ، 12 ساله و یا حتی 25 ساله داشته باشید که برق شادی و خوشی در چشمهایشان را هنگامی که برای او توپ ،عروسک ،یک پیراهن زیبا و یا یک موتور سیکلت خریده اید را ببینید و در دل احساس شادی کنید.

دیدن چهره اندوهگین پدر یا مادری که غم و غصه فرزندش را به این دلیل که نمی تواند برای عید یا تولد فرزندش هدیه ای کوچک به او دهد و او در برابر دوستانش شرمنده می شود نیز بسیار ناراحت کننده است .

درست است که پول داشتن و توانایی برای خرج کردن بدون دلهره از اینکه پولتان ته می کشد همیشه شادی بخش نیست و در نقطه ای از زمان ممکن است به بی تفاوتی برسید اما بدون تردید اندوه و رنج همیشه تهیدست بودن دره ای هولناک است .

به گزارش ساعت 24، بی پول بودن و رنج سرچشمه گرفته از ناتوانی در کسب درآمد بالنده به ویژه هنگامی آزاردهنده است که دیگرانی در همسایگی آدمی با شادی و شور سرخوشی ریشه گرفته از ثروت و درآمد زوال ناپذیر را خواسته یا ناخواسته به رخ می کشند.

آنچه بر شوربختی آدمی می افزاید این است که دانایی دارد که بداند تنگدستی او نه از سر تنبلی و نه از سر نخواستن است بلکه درحالی که شوربالیدن و بال پرواز دارد اما گره های کور بر دست و پایش راه پیشرفت او را سد کرده اند و نیک می داند این گره ها از سر نادانی ،کم دانشی کسان دیگری است که نه راه را برای او باز میکنند و نه خود راز پیشرفت را می دانند.

آدمی با این ویژگی در دنیای امروز که با کمک بی چشم داشت سازندگان اینترنت با کمترین خرج از بیشترین اگاهی از دگرگونی در روش و اندازه و چگونگی زندگی دیگران را به چنگ می آورد روزهای دردآوری را سپری می کند . او می خواهد پروازکند و اوج بگیرد و توانایی خویش را خوب اندازه گرفته است اما روزگار چیره شده بر زندگی و کسب و کارش راه را بر او تنگ کرده اند و اندوه او را چند برابر می کنند و راهی جزاینکه بلند پروازی را فراموش کند برایش نمی ماند.

شاید آدمهایی باشند و بی تردید هستند که پس از ناامیدی از گام برداشتن در جاده عرف و قانون به بیراهه می زنند و ماجراجویی پیشه می کنند و برای خود و جامعه ای که درآن زندگی می کنند دردسر و بلا می آفرینند. روزی اگر از راه برسد که شمار به بیراهه روندگان از شمار خاموشان و کسانی که راه را می بندند بیشتر شود هرج و مرج پدیدار شده و سنگ روی سنگ بند نمی شود و راه و بیراه از هم باز شناخته نمی شود و تیره روزی و گمراهی بر سپید بختی وامید پیروز می شود .

جامعه انسانی نیز از این رویکرد چندان دور نیست و هر آنچه بر سرآدمی می آید برسراو هم میاید. جامعه انسانی کم درآمد ، جامعه انسانی کم امید،جامعه انسانی فروخفته در اندوه ناشادابی و جامعه انسانی که راه جلو رفتن و نیرومند شدن را پر از سنگلاخ و تاریک و باریک ببیند و امیدی به هم اندازه شدن با جامعه های دیگر نداشته باشد ماجراجو و یا درخود تنیده می شود.

دنیای امروز بخواهیم یا نخواهیم دنیای کم رمز و رازی شده و آگاهی و دانسته های بشری در چشم به هم زدنی انباشته می شود و درهیچ بندی گیر نمی کند و از این روست که اندازه گیری نمادهای خوشبختی و بدبختی آدمی و جامعه ها با شتاب و در گسترده ترین اندازه و کوچکترین خرده ها و ریزه ها آسان شده است . دردی که امروز یک انسان بنگلادشی از تهیدستی در اندازه گیری با همتای دانمارکی بردوش می کشد فراتر از درد هم میهن خویش در 50 سال پیش است چون اندازه آگاهی ها دگرگون شده اند.

اندازه رنج و اندوه و حسرت تهیدستان امروز گیتی با دیروزشان به اندازه اوج آسمان تا ژرفای گودترین دره ها ست و البته خشم و ناراحتی آنها نیز بر همین پایه استوار و پایان ناپذیر می شود و اندازه آسیب و دردسرها نیز هولناک و ترس آفرین است.

اگر جامعه ای آرام ، دانا ،بردبار و نیرومند با آدمیانی مدارا جو،شاد و امیدوار می خواهیم باید راه پیشرفت را هموار و فراخ سازیم و کارآمدترین روش این است که تا اندازه ای که می شود آدمی را در بند باورهای خویش نسازیم . آدمی و جامعه ای این چنین راه به دست آوردن پول و خوشبختی و دور ریختن اندوه و تیره روزی را زودتر پیدا می کند.

محمد صادق جنان صفت