زنی که به خانههای مردم پرنده فرستاد
ساعت24-این مطلب بخشی از نوشتهای است که لیلی گلستان - مترجم و گالریدار - بهمناسبت چهارمین سالروز درگذشت فخری گلستان - مادرش - نوشته است: «مادرم، فخری گلستان در دههی ۵۰ زندگیاش شروع به کار سفالگری کرد.
در سال ۶۷ که گالری «گلستان» شروع به کار کرد، از او دعوت کردم تا نمایشگاهی از کارهایش برگزار کند. اول امتناع کرد و بعد گفت نمایشگاه میگذارم، اما آثار را نمیفروشم! (از بس به کارهایش دلبسته بود). با توجیهها و توضیحهای مفصلی طی روزها و روزها بالاخره راضی به فروش آثار شد.
مشخصهی بارز و تعجببرانگیز آثار او، نوآوری در فرم و تکنیک و رنگبندیهای زندهی آثار بود. انگار دختری ۱۸ ساله این آثار را ساخته و رنگ زده، نه زنی پنجاه و چندساله.
هر سفری که به خارج از کشور میرفت، با یک چمدان پر از رنگ و کتاب مربوط به سفالگری برمیگشت. مدام در این مورد میخواند و تجربه میکرد.
حدود ۱۰ بار یا شاید بیشتر در گالری «گلستان» نمایشگاه گذاشت و در بیینال سفال و سرامیک شرکت کرد و عضو انجمن سفالگران شد.
عنوان آخرین نمایشگاه او «پرندگان افجه» بود؛ یک سال از مرگ برادرم کاوه گذشته بود و هر وقت با هم سر مزار او میرفتیم، صدای پرندگان باغهای اطراف گورستان غوغا میکرد. مادرم یک روز گفت، من به یاد کاوه این پرندگان را میسازم و به خانهی مردم میفرستم و شروع کرد به ساخت تعداد زیادی پرنده با فرمهای متفاوت و اغلب سفید رنگ. در آخرین نمایشگاه، حدود ۵۰ پرنده ارائه شد که تمام آنها به خانهی مردم رفت.
شگفتانگیز است اگر بگویم مادرم در شب تولد کاوه از دنیا رفت. جز اینکه بگویم روح هر دویشان شاد حرف دیگری میتوانم بزنم؟»
فخری گلستان سفالگری خودآموخته بود. او در سال ۱۳۰۴ متولد شد. این هنرمند فعالیتش را در زمینهی سفالگری خیلی دیر و در ۵۰ سالگی آغاز کرد، اما بهدلیل علاقهاش به این هنر توانست در مدت کوتاهی پیشرفت و توجه جامعهی هنری را به آثارش جلب کند.
این هنرمند تیرماه ۱۳۹۱ از دنیا رفت.
ایسنا
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.