قطب سوم خودروسازی به جای چابهار از پاریس سردرآورد

نعمت‌زاده علیه اصل ۴۴ و استراتژی دولت

ساعت ۲۴- انحصار طولانی مدت سایپا و ایران‌خودرو بر بازار اتومبیل ایران از دهه ۱۳۷۰ به بعد برقرار شده است و با وجود خودنمایی برخی از اتومبیل‌سازان در کرمان، سهم این دو غول از بازار بسیار بالاست. این انحصار طولانی مدت از یک طرف موجب شده است سلیقه مصرف‌کنندگان ایرانی روندی کاهنده در آزادی انتخاب را را تجربه کند و با پرداخت هزینه خرید معادل خودروهای باکیفیت بالا، خودروهای با کیفیت پایین خریداری کنند.

dir="RTL">این وضع در تمام سال‌های پس از جنگ تا امروز ادامه داشته و اقتصاددانان، مدیران صنعتی و برخی از مدیران ارشد اجرایی خواستار راه‌اندازی یک کارخانه سوم اتومبیل‌سازی با هدف شکستن انحصار دو غول یادشده در ایران بوده و هستند.

در شروع به کار دولت یازدهم، این اکبر ترکان بود که خبر داد قطب سوم خودروسازی ایران در چابهار با سرمایه‌گذاری خصوصی راه‌اندازی خواهد شد. در حالی که این خبر ایرانیان را خرسند کرده بود اما به نظر می‌رسد سیاست محمدرضا نعمت زاده وزیر صنعت، معدن و تجارت این نبود و او تمایل داشت و دارد که دولت و شرکت‌های دولتی همچنان در صنعت اتومبیل حرف اول را بزنند. به همین دلیل است که گفته می‌شود حدود ۹ ماه است با شرکت رنوی فرانسه مذاکرات فشرده‌ای انجام شد تا سرانجام روز جمعه گذشته قراردادی برای سرمایه‌گذاری رنو فرانسه با مشارکت سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران (ایدرو) برای ساخت قطب سوم کارخانه اتومبیل‌سازی منعقد شد.

به این ترتیب نعمت‌زاده راه را برای سرمایه‌گذاری دولت هموار کرد و به جای بردن کارخانه به چابهار که برای صادرات نیز بسیار مناسب است آن را احتمالا در جای دیگری برپا کند.

به گزارش ساعت ۲۴، این قرارداد علاوه بر نقض قانون اجرای اصل ۴۴ قانون اساسی که سرمایه‌گذاری شرکت‌ها و سازمان‌های دولتی را جز در مناطق محروم و برای برخی فعالیت‌ها ممنوع کرده است، برخراف استراتژی کلان دولت نیز می‌باشد. در حالی که دولت از یک طرف تلاش می‌کند باقی‌مانده سهام شرکت‌های متعلق به خود را به بخش خصوصی بفروشد، اما این وزیر صنعت، معدن تجارت است که خلاف روش دولت اقدام و ۴۰ درصد از سهام یک شرکت بزرگ خودروسازی در حال تاسیس را در کف و چنگ یک سازمان دولتی قرار می‌دهد.

بر اساس آنچه گفته می‌شود سرمایه‌گذاری در این کارخانه حدود ۸۰۰ میلیون دلار است که ۴۰ درصد آن سهم ایدرو خواهد شد که معلوم نیست منابع تامین آن کجاست. حضور رنو در کارخانه‌های ایران‌خودرو و سایپا به همراه پژوی فرانسه و حضور انحصارگران دوگانه خودروساز ایرانی چهره اتومبیل‌سازی ایران را عجیب و منحصر به فرد کرده است.

آیا ایدرو راه را برای توسعه خودروسازی خصوصی در آینده تنگ نخواهد کرد؟ آیا رنوی فرانسه قصد دارد با رنو – پارس رقابت کند؟ این کارخانه جدید آیا می‌خواهد با شریک دیگر خود یعنی ایران‌خودرو رقابت کند؟ داستان صنعت اتومبیل‌سازی ایران پیچیده‌تر از آن می‌شود که درون آن شفاف شود.