رفتن به محتوا
سام سرویس
کد خبر 204396

درباره تصمیم جدید امریکا

محمدصادق جنان‌صفت

جنان صفت12
dir="RTL">رویاپردازی و آرمان‌خواهی از نیازهای ذاتی انسان و جامعه‌های انسانی است و بدون آنها شاید انگیزه کافی برای تحرک بیشتر نباشد. آرمان‌خواهی به آدمی و جامعه انسانی کمک می‌کند تا قوای خود را برای رسیدن به آن نقاط بالادست متمرکز کند و برنامه و نقشه بلندمدت تدارک ببیند. با این همه، اما اگر رویا و خیال‌پردازی آدمی با واقعیت‌های موجود فاصله و شکاف بسیار گسترده داشته باشد ممکن است در مسیر پیمودن راه به حیرت و سردرگمی برسد. جامعه‌های انسانی نیز چنین هستند و اگر برنامه‌های آنها کاملا ذهنی و بر پایه خیال‌های خام تدارک دیده شود به احتمال زیاد با بهت و سرگشتگی نرسیدن مواجه خواهد شد.

جامعه ایرانی اکنون به دلایل پرشمار که جای یادآوری آنها در این نوشته نیست، در میانه‌ رویا و واقعیت‌های سرسخت گیر افتاده است و این به ویژه در حوزه کسب و کار، معیشت شهروندان و اقتصاد کلان نمود بیشتری دارد. همه ایرانیان از روستایی تا شهرنشین، از وزیر تا وکیل و از رییس دولت تا کارگردان می‌خواهند وضع بهتری داشته باشیم و آرزوها وتمناهایشان فراتر از چیزی است که امروز بر اقتصاد ایران سایه انداخته است. واقعیت‌های تلخ که از آمارها می‌توان طعم بدمزه آن را چشید اما چیز دیگری نشان می‌دهد. بخشی از واقعیت این است که از سال ۲۰۱۰ به این طرف میانگین رشد اقتصادی ایران نسبت به میانگین اقتصادهای در حال توسعه و بازارهای نوظهور آسیایی و جهان پایین‌تر بوده و در دو سال ۲۰۱۲ و ۲۰۱۳ بسیار پایین‌تر بوده است. این رشدهای پایین در سال‌های یادشده با تورم فزاینده همراه شده و در سال‌های ۲۰۱۲ و ۲۰۱۳ این نرخ به ۳۱ و ۳۵ درصد رسیده است.

آمارهای ارایه شده از سوی نهادهای معتبر نشان می‌دهد اگر اقتصاد ایران در سال‌های ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ رشدهای ۴ و ۴.۵ درصدی را تجربه کند باز هم تولید سرانه ایرانیان به رقم ۲۰۱۱ نمی‌رسد. یکی از دلایل کاهش رشد تولید ناخالص داخلی در سال‌های یادشده روند کاهنده و تاسف‌بار نرخ سرمایه‌گذاری در ایران است. یکی از دلایل رشدهای پایین سرمایه‌گذاری در ایران تشدید تحریم‌های غرب علیه ایران بوده است که از نیمه دوم ۱۳۹۴ با سقوط قیمت نفت در جهان کامل شده است. این وضعیت را اگر در کنار سیاست‌های اقتصادی ناکارآمد ۸ سال ۱۳۸۴ تا ۱۳۹۲ قرار دهیم باور شرایط سخت دولت روحانی به لحاظ کارشناسی قابلیت پذیرش بیشتری پیدا می‌کند.

بخش دیگری از واقعیت این است که امریکا نمی‌خواهد ایران در کوتاه‌مدت به امکانات جهانی برای عادی کردن زندگی اقتصادی‌اش دست یابد و از همه امکانات برای این خواسته‌اش استفاده می‌کند.

مقام های دولت یازدهم در برابر این اراده امریکایی‌ها چه کار می‌توانند انجام دهند؟ یک راه این است که همه اقدام‌های ۳ سال اخیر را دور ریخته و به نقطه صفر برگردیم که عقل سلیم و منطق نیرومند و همچنین تمایلات شهروندان این را نمی‌پذیرند. یک راه دیگر این است که از یک سو کسب و کار شهروندان را رونق دهیم و آنها را در شرایط امیدواری قرار دهیم و با رهبران دنیا صحبت کنیم تا فشار بیشتری بر رهبران امریکا وارد کنند. این کاری است که دولت یازدهم انجام داده و تا امروز نیز پیروز شده است. باز کردن روزنه‌های تازه برای عادی‌سازی دادوستد ایران با دنیا از طرف امریکایی‌ها در دو، سه روز گذشته نشان می‌دهد که منطق و روش و استراتژی دولت مستقر پیروز بوده است.

نکته دیگر اما این واقعیت است که باز کردن روزنه‌هایی از قبیل رفتار اخیر امریا و حتی برداشتن همه موانع و سدهای پیش روی دادوستد ایران با جهان به معنای این نیست که از این پس به سرعت تنگناها برطرف و گره‌ها باز می‌شوند. دنیای امروز پر از رقابت‌های نفس‌گیر برای بالاتر رفتن از پله ترقی جهانی و به دست آوردن سهم بیشتر از تجارت و اقتصاد جهان است و ایران در شرایط پس از حذف همه تحریم‌ها و موانع به صف شروع رقابت رسیده است. منتقدان دولت و همچنین اعضای محترم دولت و هواداران آنها نباید این واقعیت‌ها را نادیده گرفته و دامنه توقعات و خوشی‌های زودگذر را گسترده سازند.

منبع: روزنامه اطلاعات

نظرات کاربران
نظر شما

ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.

تیتر داغ
تازه‌ترین خبرها