هت‌تریک حسن روحانی
ساعت24-پس از استعفا یا برکناری سه تن از وزرای کابینه که حسی از موفقیت کاذب در میان مخالفان به‌وجود آورد، عدم محاسبه میزان زیرکی و حرکت بعدی آقای روحانی اشتباه محاسباتی بزرگی بود که مخالفان مرتکب شدند.
پس از استعفا یا برکناری سه تن از وزرای کابینه که حسی از موفقیت کاذب در میان مخالفان به‌وجود آورد، عدم محاسبه میزان زیرکی و حرکت بعدی آقای روحانی اشتباه محاسباتی بزرگی بود که مخالفان مرتکب شدند، چراکه ارزیابی ابتدایی صحنه تحولات جاری ایران با هر استاندارد محاسبات سیاسی و ریاضی به‌ویژه پس از انتخابات پارلمانی فوریه (اسفندماه) گذشته، علائمی از تضعیف و تنزیل مخاطره‌آمیز موقعیت حسن روحانی نزد افکار عمومی و بلوک پارلمانی را نشان نمی‌داد.
اما چگونه آنها متوجه این نکته نشدند؟ نکته حیرت‌آوری است. حسن روحانی شاید در موقعیت انتقاد‌پذیری قرار داشته باشد اما اینکه اولاً این انتقادها با قرائت تندروها موج مخالفت و جدایی از روحانی تعبیر شد، ثانیاً خود پندارانه و اثباتاً این انتقادات را به مثابه نزدیکی توده‌های مردم به خود فرض گرفته‌اند، موضوعی است که پاسخ به چرایی آن به عهده خودشان است. آنها چگونه از حاصل جمع ۲+۲ عدد ۵ رابه دست آورده‌اند؟ گرچه تندروها از این به بعد مخالفت‌های خود علیه دولت و شخص رئیس‌جمهور را تیز‌تر، سیستماتیک‌تر و متمرکزتر خواهند کرد، اما بسیاری از تحلیلگران سیاسی اعتقاد دارند با توجه به ماه‌های پایانی دوره اول ریاست‌جمهوری روحانی، مخالفان برای فرار از خودکشی شاید مقرون به صرفه باشد از موضع حفظ شرایط بقا در منازعه نابرابر، سیاست مماشات و عدم وادار کردن رئیس‌جمهور به واکنش را در پیش بگیرند.
آنها لاجرم چاره‌ای هم ندارند؛ چراکه هزینه تمام‌شده مقابله با او فعلاً بسیار بسیار بالا و در کشاکش درونی حاکمیت سیاسی، به فوریت منجر به آشکار شدن موقعیت متزلزل آنها در ساختار کلی قدرت خواهد شد - که شد. اگر هم نخواهند موقعیت ویژه شخصی مانند حسن روحانی آن هم با داشتن حامیانی قدرتمند و پرنفوذ مانند آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی یا دیگر سیاستمداران مورد توجه مردم را درک کنند بی‌شک اوضاعی نه بهتر از امروز بی‌صبرانه به انتظارشان نشسته است. تا آنجا که به تحولات امروز و ۸ ماهه آینده مربوط می‌شود نتیجه طبیعی وادار کردن رئیس‌جمهور به عکس‌العمل، به نتیجه‌ای ختم خواهد شد که ممکن است مانند وقایع روز سه‌شنبه الزاما به نفع مخالفان تمام نشود. نه صرفا به دلیل جایگزینی فوری مکانیکی و موفق سه وزیر به جای وزرای قبلی. بلکه عمدتا به این اعتبار که اشتباهات محاسباتی از این نوع، اولاً می‌تواند موقعیت، جایگاه و اعتبارسیاسی و کارکردی مخالفان در چهارچوب تقسیم قدرت را افشا کند - که کرد. مانند آشکارشدن جایگاهشان در پارلمان فعلی. ثانیاً بی‌اعتباری تبلیغات و تخریب‌های علیه دولت و رئیس‌جمهور نزد افکار عمومی را عیان خواهد کرد. نتیجه یک چنین محاسبات اشتباهی را نه روحانی که مخالفانش تاکنون پس داده‌اند.
آقای رئیس‌جمهور از این جنبه که مخالفانش نقش محوری در ایجاد محبوبیتش داشته‌اند بی‌شک سیاستمدار خوش‌شانسی است. از سوی دیگر آنچه در محاسبات اشتباه مخالفان جلب‌توجه می‌کند بی‌دقتی عجیبی است که در ارزیابی از موقعیت سایر نیروهای تاثیرگذار سیاسی و تصمیم‌گیر مانند رئیس پرقدرت و پراگماتیست پارلمان ایران علی لاریجانی دارند. لاریجانی که درتثبیت موقعیت آقای رئیس‌جمهور در حوزه بسیار مهم قانونگذاری کشور نقش تضمین‌کننده بی‌بدیلی را ایفا می‌کند (چه در پارلمان نسبتا مخالف قبلی و چه در پارلمان همسوی فعلی) در محاسبات مخالفان گنجانده نشده بود. این هم از آن دست اشتباهات عجیبی بود که مخالفان مرتکب شدند. درحالی که نگاهی گذرا به کارنامه او در گذشته، حداقل در نقش محوری‌اش در تصویب توافقنامه هسته‌ای، علی‌القاعده باید این آموزه را در برابر مخالفان قرار می‌داد که لاریجانی صبح‌ها پنجره اتاق خود را را به روی آنان باز نمی‌کند.
بی‌شک مواضع آن روز و تصمیمات امروز او موجب می‌شود تندروها لاریجانی را نبخشیده و او را بی‌رحمانه مورد حمله قرار دهند. نتیجه نهایی تحلیل واقعه پارلمانی سه‌شنبه، بی‌شک موفقیتی چشمگیر برای رئیس‌جمهوری است که از یک سو خود را برای دور بعدی ریاست بر کشور آماده و از سوی دیگر او را از مواضع پارلمان در قبال دولت آینده مطمئن می‌کند. شاید اگرروحانی به حال خود رها می‌شد به راحتی امکان ترمیم کابینه و خلع سلاح مخالفان را به دست نمی‌آورد. اما همان‌طور که گفتم در رویارویی با مخالفان، او سیاستمداری خوش شانس استف هر چند به قول آقای رفسنجانی مشکل این است «مخالفان نمی‌خواهند از شکست‌های پی‌درپی درس بگیرند؛ اما تاوان سخت آن را مجبورند قبول کنند».
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.