رفتن به محتوا
تلویزیون سام با ۲ سال ضمانت سام سرویس
کد خبر 212159

لطف الله میثمی در گفت وگوی اختصاصی با ساعت ۲۴

زمان مصدق پشه صادر میکردیم/ آتیه مطبوعات روشن است

ساعت ۲۴: لطف الله میثمی برای آنهایی که تاریخ انقلاب را می‌شناسند چریکی شناخته شده است. مبارزات سیاسی مهندس نفت ۷۶ ساله اصفهانی با نشستن پای منبر مرحوم آیت الله سید محمود طالقانی در مسجد هدایت تهران آغاز شد. وی به همراه باجناق خود شهید محمد حنیف‌نژاد ناامید از مبارزه مدنی با رژیم شاهنشاهی، به همراه سازمان مجاهدین خلق راه مسلحانه را پیش گرفت.

ميثمي
dir="RTL" style="text-align:justify"> ۲۸ مرداد به طور مضاعف برای وی تلخ بود. میثمی ۲۱ سال بعد از کودتای آمریکایی- انگلیسی سال ۳۲، در شب ۲۸ مرداد، دست راست و هر دو چشم خود را بر اثر انفجار بمب دست ساز از دست داد. مصدومیت مادام‌العمر وی ضربه سختی به شاخه نظامی سازمان وارد کرد. وی در سال‌های منتهی به انقلاب به خاطر انحراف عقیدتی رخ داده در این سازمان، از مسعود رجوی تبری جست و رفتار وی را خلاف خط مشی بنیانگذاران اصلی این سازمان از جمله شهید محمد حنیف نژاد دانست .وی هم اکنون مدیرمسئول نشریه چشم انداز ایران است. گفت و گوی ناصر غضنفری با وی را بخوانید.

* ارزیابی تان از شرایط سیاسی کشور چیست؟

دو روند متفاوت در جامعه وجود دارد. روند نخست سیاسی- قانونی و رند دوم نظامی- امنیتی است که هر دو آن برای بهروزی مملکت لازم است. به نظر می‌رسد هر روز که می‌گذرد روند سیاسی- قانونی در بین مردم وسیع تر می‌شود. مردم می‌دانند که رسیدن به منافع ملی در گرو حرکات سیاسی و قانونی است نه رفتارهای آشوبگرانه. آنها بر این باورند که این حرکات باید در راستای قانون اساسی و احیا و اجرای بدون تنازل آن باشد. خوشبختانه اجرای بدون تنازل قانون اساسی، طیف وسیعی از جامعه را در بر می‌گیرد. اما روند دوم امنیتی- نظامی است. این روند برای مملکت لازم است اما دید طرفداران آن محدود و بسته است. بسته به این معنا که فکر می‌کنند اگر آزادی‌های سیاسی و قانونی وجود داشته باشد کشور استقلال خود را از دست می‌دهد یا تجزیه می‌شود.هر چند نگاه صاحبان این طرز فکر، خیرخواهانه است اما نا خودآگاه به سمت ممانعت از حرکت سیاسی قانونی مردم می‌شود. من صاحبان این نگاه را به رخدادهای ۱۳۸۸ ارجاع می‌دهم که اکثریت قریب به اتفاق معترضان شعارهای تند و براندازانه ندادند چون شورش و هرج و مرج در ذات مردم ایران نیست.آنها وضعیت کشورهای همسایه و ناامنی‌های افغانستان و عراق را دیده بودند و نمی خواستند چیزی را آتش بزنند یا نظام را تغییر دهند.عده قابل توجهی از همین ملت با آن همه اعتراض مدنی پای صندوق آمدند و روز ۲۵ خرداد به آقای روحانی رای دادند. روحانی ۲۰ میلیون رای آورد اما ۴۰ میلیون نفر در خیابان‌های کشور تا صبح پایکوبی کردند و پیروزی وی را جشن گرفتند و به هیچ مامور انتظامی هم توهین نکردند. یا در انتخابات مجلس و خبرگان ۹۴ دیدیم که بسیاری پای صندوق رفتند. در تهران ۳۰ به هیچ کردند و در خبرگان هم تقریبا همین طور، ولی آب از آب تکان نخورد و یک قطره خون هم از دماغ کسی بیرون نیامد و امنیت هم حفظ شد. مردم نشان داده اند که اهل شورش نیستند و روند سیاسی قانونی را انتخاب کرده اند.

* برداشتتان از روند سیاسی قانونی در انتخابات آتی ریاست جمهوری و شوراها چیست؟

فکر می‌کنم همین روند در سال ۹۶ هم تکرار می‌شود البته اگر مانع امنیتی سر راه آن قرار ندهند و آن را محدود نکنند.

* مثلا چه کاری را انجام دهند؟

برخی ممکن است در ذهنشان این باشدکه بازی را به هم زنند.

* احتمال دارد آقای رئیس جمهور را رد صلاحیت کنند؟

اگر این را کنند مثل سال ۹۲ می‌شود. وقتی آقای هاشمی را رد صلاحیت کردند حمایت وی و تائید آقای خاتمی، رای بالایی را برای روحانی به ارمغان آورد. متاسفانه عملکرد طیف هایی از جریان اصولگرا ا طوری بوده است که هر کس را که رد صلاحیت می‌کنند محبوب می‌شود. اما بهتر است این کار را نکنند.

کارکشته ها، مجلس دهم را لجستیک کنند

*چند ماهی از آغاز کار مجلس دهم گذشته است. آنرا چطور می‌بینید؟

این مجلس به لحاظ کار کارشناسی بسیار ضعیف است. ارشناسان جناح راست یا چپ، به این مجلس راه نیافتند. باید یک سالی صبر کرد تا نمایندگان جدید تجربه کسب کرده و تا حدی کارشناس شوند. بعد از آن کارهای کارشناسی مجلس روی غلتک می‌افتد البته مشروط بر اینکه نیروهایی که بیرون مجلس هستند آنرا لجستیک (پشتیبانی) کنند. اشخاص متفکر، نماینده‌های ادوار، گروههای سیاسی و خبرگان باید با نماینده‌های حاضر تماس گرفته و نظرات کارشناسی خود را به آنها بگویند و راهنمایی شان کنند.

دوره مصدق پشه صادر کردیم

* اولویت اول کشور چیست؟

ایجاد اتحاد و همبستگی و آشتی ملی.

* راهش چیست؟

راهش برداشتن موانع است که این هم باید از بالا شروع شود. یعنی به این نتیجه برسند که تمام مشکلات در سایه اعتماد، وفاق و آشتی ملی حلمی شود. شما ملاحظه کنید اصلی ترین شعار مقام رهبری برای سال ۹۵ چه بوده است؟ اقتصاد مقاومتی.اقتصاد مقاومتی بدون همبستگی و اعتماد ملی امکان پذیر نیست. بدون اعتماد بین مردم و حاکمیت تا ملت با خیال راحت مالیات دهد و دلسوزانه تولید کند و از کار هم کم نگذارد. زمان دکتر مصدق با اینکه تحریم مطلق نفت بودیم و حتی یک شاهی نفت هم نمی توانستیم بفروشیم ولی چون همبستگی ملی وجود داشت مملکت می‌چرخید. مردم با طیب خاطر مالیات می‌دادند. اوراق قرضه ملی می‌خریدند ولی آنرا مقابل بانک پاره می‌کردند وقتی می‌پرسیدی چرا، پاسخ می‌دادند اوراق را به خاطر سود بردن نخریدیم بلکه قصد کمک بلاعوض به دولت را داشتیم. چون این اعتمادها بود دولت مورد حمایت مردم قرار گرفت و علیرغم تمام تحریم ها توانستیم اقتصاد متوازنی داشته باشیم. طوری که صادرات ما بر وارداتمان بچربد. جالب است بدانید آن موقع ما پانزده کیلو پشه به خارج کشور صادر کردیم.

* پشه؟

بله. برای آزمایشگاه‌های داروسازی غرب. وقتی پشه می‌گزد باید پادتنش را از همین سم پشه درست کرد و ما هم این نیاز آنها را شناخته و پشه هایمان را هم به آنها فروختیم.

*جالب بود. آقای میثمی! ۳۷ سال از انقلاب اسلامی می‌گذرد و تقریبا در دو دهه اخیر، طیف‌های سیاسی موسوم به اصلاح طلب و اصولگرا بر فضای سیاسی کشور حاکم بوده اند. اشتباهات و کاستی‌های این دو، در این ۲۰ سال چه بوده است؟

اشتباه اصلاح طلب ها و به معنی اخص آن روزنامه‌های صبح امروز و مشارکت این بود که شعار مقابله با راست افراطی را سیاسی کردند و هزینه این کار را هم پس دادند و توسط مرتضوی تعطیل شدند. ولی روی قانونی کردن برخی منابع مالی راست افراطی کار نکردند و آنها را در ردیف بودجه کشور نیاوردند. منابعی مثل بنادر نامرئی، پورسانتاژ بگیری نفت و سایر کالاها، فرودگاه پیام و غیره. احمدی نژاد هم آمد و همین شعار را گرفت و به بهانه مقابله با ثروتمندان از نردبان قدرت بالا رفت و این فرصت تاریخی اصلاح طلبان را از دستشان گرفت.

*اشتباه اصولگراها چه بود؟

اشتباه آنها هم این است که قانون اساسی را قبول دارند و فصل الخطاب آن را هم مقام رهبری می‌دانند اما در عمل از پذیرش نتیجه چندین انتخابات خودداری کردند. چند انتخابات زمان آقای خاتمی برگزار شد که حالتی رفراندوم گونه داشت. آرای آن هم توسط شورای نگهبان تایید شد و به تنفیذ مقام رهبری هم رسید و همه آنرا تایید کردند. اما جناح راست تن به نتیجه آن انتخابات نداد و از در همکاری با رئیس جمهور درنیامد. این جناح متاسفانه یکرنگی سیاسی نداشت و ندارد. چرا که از یک سو می‌گوید قانون اساسی، انتخابات، شورای نگهبان، نظارت استصوابی و و تنفید رهبری را قبول داریم. ولی نتیجه همین انتخاباتی که توسط این نهادها تایید شده است را در عمل نمی پذیرد.

به آینده مطبوعات کشور خوش بینم

*نمایشگاه مطبوعات در حال برگزاری است. وضع مطبوعات را چطور می بینید؟

مطبوعات با یک حرکت آرام در حال پیش رفتن هستند. من به آینده آنها خوش بینم.

*وضع آنها چه تفاوتی با دوران احمدی نژاد کرده است؟

آقایان چون آن موقع همه حکومت دستشان بود چندان بر مطبوعات فشار نمی آوردند اما الان فشار بسیار زیادی را بر هیات نظارت بر مطبوعات وارد می‌کنند. طوری که هر چیزی را آگراندیسمان و بزرگ نمایی کرده و علیه رقیب جوسازی می‌کنند. اما رفتارشان با رسانه‌های خودی متفاوت است و مثلا وقتی هیات نظارت بر مطبوعات نشریه یالثارات را به خاطر آن توهین، توقیف کرد بلافاصله دادگاه‌ها آن را از توقیف درآوردند.

*آینده سیاسی کشور را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

من به روند سیاسی قانونی مملکت خیلی امیدوارم هر چند روند نظامی امنیتی کارشکنی هایی می‌کند. شاهد بودید که در انتخابات مجلس تهران با مشارکت ۵۰ درصدی نتیجه ۳۰ به هیچ شد مطمئن باشید اگر در انتخابات آتی۷۰ درصد مردم در کشور پای صندوق بیایند نتیجه خیلی بهتر می‌شود. تجربه ۶۰ ساله زندگی سیاسی‌ام به من می‌گوید این چیزها همه می‌گذرد ولی روسیاهی آن برای تفکری می‌ماند که اشخاص صاحب صلاحیت را حذف و خانه‌نشین می‌کند.

نظرات کاربران
نظر شما

ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.

تازه‌ترین خبرها