۲.۲ میلیارد دلار بازار کفش در تسخیر خارجی‌هاست

گلنار نصراللهی: با کفش تزریقی حریف چینیها نمیشویم

ساعت ۲۴- بانک مرکزی ایران اعلام کرده است جمعیت ایران در سال ۱۳۹۴ معادل ۷۸.۸ میلیون نفر بوده است. با توجه به اینکه همین مرکز اندازه یک خانوار ایرانی شهرنشین را ۳.۳۸ نفر اعلام کرده است در ایران نزدیک به ۲۳.۳ میلیون خانوار زندگی می‌کنند.

dir="RTL" style="text-align:justify">آخرین نماگرهای اقتصادی منتشر شده از طرف بانک مرکزی نشان می‌دهد در سال ۱۳۹۴ شمار شهرنشینان ایرانی ۵۷.۳ میلیون نفر بوده است که ۷۳ درصد کل جمعیت را شامل می شود که معادل ۱۷ میلیون خانوار می‌شوند.

بر اساس آمارهای اعلام شده از طرف بانک مرکزی یک خانواده شهرنشین در سال ۱۳۹۴ نزدیک به ۳۳۶ هزار تومان به خرید کفش اختصاص داده‌اند. یک محاسبه ساده نشان می‌دهد هزینه کل خانوارهای شهرنشین با احتساب ۱۷ میلیون خانوار و متوسط هزینه ۳۳۶ هزار تومان معادل ۵۸۱۲ میلیارد تومان است. در صورتی که نرخ هر دلار در سال ۱۳۹۴ در بازار آزاد ۳۴۰۰ تومان فرض شود ارزش دلاری هزینه‌های اختصاص داده شده شهرنشینان ایران برای خرید کفش معادل ۱.۷ میلیارد دلار می‌شود.

با فرض اینکه همه اعداد لحاظ شده برای خرید کفش را با کسر ۲۰ درصد به خانوارهای روستانشین هم اختصاص دهیم و توجه داشته باشیم که در سال ۱۳۹۴ خانوارهای روستانشین معادل ۲۷ درصد خانوارهای ایرانی را تشکیل می‌داده‌اند هزینه کل آنها برای خرید کفش ۱۸۰۰ میلیارد تومان خواهد شد که حدود ۵۳۰ میلیون دلار می‌شود. بنابراین در سال ۱۳۹۴ با احتساب آمارهای رسمی اعلام شده از طرف بانک مرکزی ۲۲۳۰ میلیون دلار هزینه کفش ایرانیان بوده است.

در صورتی که کارخانه‌های ایرانی این میزان هزینه ارزی و ریالی در داخل کشور را می‌توانستند به عنوان فروش خود لحاظ کنند صنعت کفش ایران رونق می‌گرفت، اما به دلایل گوناگون این میزان هزینه اختصاص یافته به خرید کفش به جیب تولیدکنندگان ایرانی نمی‌رود. تولیدکنندگان کفش کشورهای دیگر به ویژه شرکت‌های چینی سهم عمده‌ای از این بازار را به خود اختصاص داده‌اند. چرا چینی‌ها و شرکت‌های دیگر بازار ایران را تسخیر کرده‌اند؟

به گزارش ساعت ۲۴، گلنار نصراللهی مشاور ارشد وزارت صنعت، معدن و تجارت و یکی از باسابقه‌ترین مدیران کل در صنعت نساجی و کفش این وزارتخانه نکات جذابی را مطرح می‌کند که خلاصه آن را در ادامه می‌خوانید:

- نسل جدید ایرانی نسبت به تولید داخل اعتماد کمی دارد، در حالی که نسل قدیمی ایرانیان به کفش ایرانی اعتماد داشتند.

- تولید برخی از کارخانه‌های کفش مقرون به صرفه نیست و تولید سودآور ندارند ولی به هر دلیل دارند تولید می‌کنند.

- فعالیت تولیدی به ویژه کارخانه‌ای برخلاف تجارت کار پیچیده‌ای شده و دردسر دارد و به همین دلیل سرمایه‌گذاری کلان در صنعت کفش انجام نمی‌شود.

- در حال حاضر مالیات بر ارزش افزدوه تولیدکننده داخلی به اندازه‌ای بالاتس که اعتراض همه را برانگیخته است. تولیدکنندگان کفش می‌گویند واردات انجام شود اما دست‌کم به اندازه همین ارزش افزوده از آنها مالیات اخذ شود.

- بسیاری از کفش‌هایی که برند شده‌اند هم به صورت قاچاق وارد می‌شود. صدها میلیون دلار کفش به بازار ایران می‌آید در حالی که ثبت سفارش فقط ۱۴ میلیون دلار بوده است.

- تکنولوژی تولید کفش در ایران نسبت به سایر کشورها بسیار پایین است و برای رقابت باید روزآمد شویم.

- تولید کفش تزریقی در ایران عرصه را بر سایر انواع کفش تنگ کرده است و با کفش تزریقی نمی‌توان حرفی کفش چینی شد.