آیا بخش خصوصی جرات می‌کند حضور پیدا کند؟
زمزمه‌هایی برای کاندیدا شدن یک سرمایه‌دار در انتخابات ۱۳۹۶
ساعت ۲۴- آیا بخش خصوصی ایران آنقدر جرات و شجاعت و تیزهوشی دارد که برای انتخابات بهار ۱۳۹۶ یک نفر از اعضای شاخص خود را برای به دست آوردن کرسی ریاست جمهوری معرفی کند؟
روز گذشته محمد بحرینیان یکی از مدیران دلسوز بخش صنعت که برای هر صحبت خود مطالعات کارشناسانه انجام می‌دهد و با عدد و آمار و ارقام نشان می‌دهد که صنعت ایران در دولت‌ها حامی ندارد، در جمع هیات نمایندگان با صدای بلند گفت: ۱۰ سال است صنعت ایران زمینگیر شده است.
او با این حرف خود خواست بگوید که دولت یازدهم نیز همانند دولت‌های نهم و دهم منافع دولت و محبوبیت خود را بر منافع دیگران از جمله تولید ملی ترجیح می‌دهد. این صنعتگر ارشد خراسانی تنها نفری نیست که از دولت یازدهم ناراضی است.
مسعود خوانساری رییس اتاق بازرگانی تهران نیز در نشست سه‌شنبه هفته قبل با صراحت یادآور شد که دولت یازدهم صنعت را خوابانده است.
این روزها شاید صداهایی از دوردست در برخی نشست‌های کوچک‌تر فعالان بخش خصوصی به گوش می‌رسد که کاش فردی از میان این بخش برای انتخابات کاندیدا شود و نام‌هایی نیز به گوش می‌رسد، اما هیچ کس نمی‌خواهد نفر اول باشد که با صراحت در این باره صحبت کند.
برخی از فعالان صنعت می‌گویند که با توجه به تعریف «رجل سیاسی» شاید هیچ فردی از میان فعالان خصوصی واجد شرایط «رجل سیاسی» نشود و از همان گام نخست کارها خراب شود. برخی می‌گویند شماری از مردانی که اکنون در اتاق‌های ایران و شهرستان‌ها عضویت دارند از کسانی هستند که سابقه فعالیت در دولت داشته‌اند و روزگاری «رجل» سیاسی به حساب می‌آمدند و اکنون نیز در این بخش فعال هستند. به طور مثال از مهرعلیزاده نام برده می‌شود که در دوره‌ای حتی کاندیدای ریاست جمهوری بود و نسبت به شرایط رای خوبی نیز آورد.
یکی از مدیران بخش خصوصی می‌گوید شاید نتوان در این دوره فردی را برای انتخابات کاندیدا کرد اما می‌توان اگر نوعی همبستگی باشد با کاندیداها چانه‌زنی کرد و شرایطی را گذاشت و سپس از آنها به طور علنی حمایت کرد. اکنون زمانه دیگر شده است و می‌توان در وضعی که هست و با توجه به تجربه‌ای که بخش خصوصی پیدا کرده است به روزهایی فکر کرد که به طور مثال معاون اول از بخش خصوصی باشد.
به گزارش ساعت ۲۴، یکی دیگر از مدیران صنعتی یادآور شد که این آروزها هنوز برای بخش خصوصی بسیار بلندپروازانه است و بهتر است اگر قصدی وجود دارد ابتدا در مجلس قانونگذاری حضور جدی داشته باشند و پس از آن به فکر ریاست جمهوری باشند. او گفت واقعیت این است که مردم ایران به دلایل گوناگون تاریخی، سیاسی و فکری سرمایه‌داران را دوست ندارند و با آنها سازگار نمی‌شوند.
صاحبان سرمایه و صنعت در ایران نیز تاکنون قدمی برای نزدیک شدن به شهروندان برنداشته‌اند و از مردم فرار می‌کنند در حالی که می‌توان با شهروندان صحبت کرد و شرایط را یادآور شد. آیا آرزوی برخی فعالان خصوصی برای حضور در انتخابات ریاست جمهوری با اسم و رسم و اعلام میزان ثروت و دارایی لباس عمی می‌پوشد؟
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.