رفتن به محتوا
تلویزیون سام با ۲ سال ضمانت سام سرویس
کد خبر 225313

پرویز فتاح آماده رقابت می‌شود یا نفر بعدی هم استتار شده است

بازگشت پوپولیسم به انتخابات ریاست جمهوری

ساعت ۲۴- جبهه ضدجریان سیاسی مشهور به جبهه اصلاحات طیف‌های گوناگونی را شامل می‌شود که در میان آنها احزاب قدیمی مثل حزب موتلفه و برخی نهادهای خاص و دارای سازمان نیرومند و افراطیون سیاسی حضور دارند، آیا حاضر است به سادگی چشم بر انتخابات ریاست جمهوری بهار ۱۳۹۶ بسته و بدون بازی نتیجه را به رقیب واگذار کند؟

پرويز فتاح
dir="RTL" style="text-align:justify">در این باره دو نگاه وجود دارد.یک نگاه این است که اصولگرایان که بار اصلی جبهه ضد اصلاحات را بر دوش می‌کشند هرگز به سادگی تسلیم شرایط نشده و برای نبرد نهایی آماده می‌شوند. در همین زمینه نیز گمانه‌زنی از راهبرد و روش نبرد این جریان سیاسی متفاوت است.

یک گمانه این است که مجموعه جریان ضد اصلاحات راهبرد پیچیده و سترگی دارند و در وقت مناسب و به آرامی از آن رونمایی می‌کنند. کسانی که این گمانه را طرح کرده و به مرور در باره آن شاید با شهروندان حرف بزنند این طرح بزرگ را به مجموعه جریان ضد اصلاحات نسبت می‌دهند که بازیگران پیدا و پنهان دارد.

یک گروه اما باورشان این است که جبهه ضد اصلاحات در حالی که در مبارزه با رقیب یکپارچه اند اما در باره اینکه رهبری این گروه را کدام طیف در اختیار داشته باشد اختلاف و تضاد آشتی‌ناپذیر دارند. به اعتقاد این گروه با این چنددستگی موجود و طیف های گوناگون در جبهه ضد اصلاحات، به نظر می‌رسد اجماع بر روی یک کاندیدا که مشهور باشد، نفر رای‌آوری باشد و تکراری نباشد سخت است و به همین دلیل نقشه بزرگ رامنتفی می‌دانند. این دیدگاه می‌گوید جبهه ضد اصلاحات به جای نبرد برسراینکه در این دوره برنده حتمی باشد می‌خواهد روحانی ضعیف به ریاست جمهوری برسد.

برگشت به پوپولیسم

تجربه انتخابات ریاست جمهوری سال‌های پس از جنگ نشان می‌دهد جبهه ضد اصلاحات تنها باری که توانست برنده انتخابات ریاست جمهوری شود دوره‌ای بود که یک سیاستمدار دست دوم و ناشناس از میان طیف توده‌گرایان را به میدان آورد و به پیروزی رسید. محمود احمدی‌نژاد استعداد هیجان‌انگیزی در بازی کردن نقش آدمی که می‌خواهد ستاره اقبال همه مردان قدیمی انقلاب را کم‌سو نشان دهد را داشت و توانایی به اوج رساندن احساسات میلیون‌ها رای دهنده تهیدست‌تر را که با اشراف مخالفند را نیز داشت. اینگونه شد که توفان احمدی‌نژاد محمدباقر قالیباف و علی لاریجانی از کاندیداهای دارای شانس را در مرحله نخست انتخابات و هاشمی رفسنجانی را در دور دوم انتخابات نهم درنوردید و به این ترتیب بود که در سال ۱۳۸۴ پوپولیسم مورد حمایت طیف‌های گسترده پیدا و ناپیدای جبهه ضد اصلاحات به کاخ ریاست جمهوری راه پیداکرد.

به گزارش ساعت ۲۴، به نظر می‌رسد در این دوره از انتخابات، راهبرد مجموعه طیف‌های پر شمار جبهه ضد اصلاحات نیز استفاده از همین راهبرد باشد. کشاندن پای سیاستمداری که هنوز شناخت چندان قابل اعتنایی از او در ذهن شهروندان نیست بخشی از این راهبرد است که به مرور رونمایی می‌شود. معرفی سیاستمداری مثل پرویز فتاح که در دولت نخست احمدی نژاد حاضر بود و دردولت دوم نیامد و اکنون رییس کمیته امداد امام خمینی شده است در همین چارچوب قابل تحلیل است.

یک گمانه‌زنی این است که شاید فتاح همان کاندیدای اصلی جریان ضد اصلاحات نباشد و نفر اصلی استتار شده است. در صورتی که این نظر درست باشد باید دید نفر استتار شده کیست. این فرد قطعا سعید جلیلی نخواهد بود زیرا یک بار بخت خودش را آزموده و نمره قبولی نگرفته است و اصولا چهره رای‌آوری نیست. سعید جلیلی به اصول پوپولیستی آشنایی عمیق به رفتار پوپولیستی ندارد و از سوی دیگر استخواندارهای اصولگرا مثل باهنر نیز روی خوش به او نشان نداده‌اند.

سعید جلیلی در برابر حسن روحانی شانس کمی برای برنده شدن دارد و همه هنر سیاسی او مخالفت با برجام است که دیگر تب مبارزه با آن فرو نشسته است. با این همه می‌توان نتیجه گرفت که اصولگرایان در صورت یافتن سیاستمداری در قدوقامت پوپولیستی مثل احمدی‌نژاد او را به میدان رقابت می‌آورند تا با دادن شعارهای داغ در نکوهش اشراف‌ گری و هواخواهی از له‌شدگان زیر دست و پای اشراف که با کانون‌های فساد نیز ارتباط دارند به نفر اول تمایل شهروندان تبدیل شود.

کارنامه پیچیده و غریب دولت مستقر که به هر دلیل با اقبال مردم مواجه نیست به کاندیدای پوپولیست کمک خواهد کرد. تجربه ترامپ در انتخابات آمریکا نشان داد که شهروندان هر آدمی که خوب حرف بزند ونه اینکه الزاما حرف‌های خوب بزند را بیشتر قبول دارند. فرد پوپولیست می‌داند شهروندان از یک رییس‌جمهور چه می‌خواهند و به همین دلیل بود که ترامپ میلیاردر در آمریکا محبوب تهیدستان می‌شود. بدون تردید حسن روحانی و تیمی که برای حضور در انتخابات حاضر می‌کند نیز این ترفندها را می‌شناسند و با زنبیلی از شعارهای پوپولیستی آماده ورود به مبارزه می‌شوند.

درحالی که پوپولیسم اروپای غربی را نیز تسخیر کرده است و لشکری از آنها آماده تسخیر نهاد دولت شده‌اند دور از ذهن است که پوپولیست‌های ایرانی به صحنه نیایند. شعارهای ضداشرافیگری، ضدفساد و رویکرد به ناسیونالیسم اقتصادی مثل اینکه باید مهاجرا ن در ایران کاهش یابند اقبال بلندی برای مطرح شدن دارند.

نظرات کاربران
نظر شما

ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.

تازه‌ترین خبرها