مبارزه با فساد یک ظاهر دارد و چند باطن؛

ادعای مبارزه با فساد از سوی سیاست ورزان دست چندم

ساعت24-بازار" ریاست جمهوری" به اوج نزدیک می شود و البته بیشترین حرکت از سوی عرضه رییس جمهور است و سمت تقاضا همچنان با سکوت و اقدام مرموز بازار را با ابهام مواجه کرده است. درمقام مقایسه با انتخابات ریاست جمهوری در فرانسه که احزاب گوناگون با بررسی های دقیق رهبران از میان کادرهای خود ناب ترین و نیرومندترین رابرگزیده و به شهروندان معرفی کرده اند و این کادرها نیز با استفاده از ابزارهای گوناگون حزبی و ملی و بین المللی برنامه های خودرا با رای دهندگان احتمالی درمیان می گذارند در ایران چیزی دیده نمی شود.

style="text-align:justify">جبهه ضد اصلاحات که درسمت عرضه رییس جمهور اصرار دارند این منصب را از دست رقیب خود خارج کنند تا امروز توانایی و شهامت لازم برای انتخاب درون جناحی را نداشته اند که کاندیدایی در سطح بالا معرفی کنند سردرگم بوده و تنها کارشان تضعیف رقیب شده است. روش عجیب و ناشناخته ا صولگرایان برای معرفی کاندیدا برای بالاترین منصب اجرایی کشور تا اینجا این میوه راداده است که انبوهی از متقاضیان این منصب ثبت نام کرده اند و نیمی از آنها از سوی منتخبان ملی نمره نگرفته و با دلخوری صحنه را به طور موقت ترک کرده اند.

درمیان گروهی که باقی مانده اند شماری از آنها که به لحاظ سابقه اجرایی اندکی دارند و درمیان کادرهای جناح یادشده نیز نیروهای دست چندم به حساب می آیند در روزهای سپری شده اسفندماه پارسال و در همین روزها مبارزه بافساد را محور سخنرانی ها و نو شته های خود قرار داده اند و به نیت اینکه بتوانند با این ترفند رای به دست آورند احتمالا این راه را ادامه می دهند و کاندیداهای دیگر را نیز به راه وجاده ای که ساخته اند راهنمایی خواهند کرد.

مبارزه بافساد اقتصادی از سوی هرجریان سیاسی و هرگروه اجتماعی وهرنهاد مدنی اگر واقعی باشد و برای اغوای شهروندان نباشد و راهی وسیع برای رسیدن به مرزهای توسعه برای جامعه ها باز می کند و باید آن را ارج نهاد. اما شوربختانه باید نوشت در ایرانمبارزه با فساد به ویژه از سوی نیروهای سیاسی دست چندم جناح های سیاسی تنها ظاهر دارد و باطن و ریشه و ژرفا ندارد و راهی برای تهییج مشتاقان به مبارزه با فساد است. البته رای دهندگان ایرانی در جریان انتخاب هایی متعدد ورزیده شده و سره از ناسره را در مبارزه بافساد شناسایی می کنند. این روزها که بازار ریاست جمهوری ایران محل عرضه همه جور کاندیدا شده است و شماری از آنها این سو و آن سوی رفته و شعار مبارزه با فساد می دهند به زودی در ترازوی داوری قرار گرفته و شهروندان به صورت مستقیم یا غیر مستقیم می پرسند که در کارنامه خود جز شعار چه کالایی برای عرضه در مبارزه دارید.

مردم می دانند در چندسالی که نماینده مجلس بودید یا معاون رییس جمهور یا فلان دستگاه نیرومند در مسیر مبارزه با فساد چه کردید؟ مبارزه با فساد ظاهری دارد و چند باطن که رای دهندگان ایرانی آنها رادر میان مدت شناسایی کرده اند و نتایج انتخابات مجلس در اسفند 1394 نشان داد که بیشترین شعاردهندگان و مبارزان ظاهری با فساد کمترین مقبولیت را دارند. این افراد و طیف های سیاسی دست چندم که ظاهر مبارزه با فساد را دستمایه کار انتخاباتی کرده اند با پاشیدن خاک به چشم شهروندان راههای تجربه شده و کارشناسیدر مبارزه بافساد رانیز مسدود می کنند وآسیب جدی به این مبارزه اجتناب ناپذیر می زنند. آنها با دادن آدرس اشتباهی به جامعه به پنهان شدن فاسدهای واقعی کمک می کنند. تجربه جامعه بشری نشان می دهد مبارزه با فساد نیاز به رعایت آداب و الزامهایی دارد که شفاف سازی کارنامه و برنامه سیاست ورزان و اینکه چگونه به مناصب مهم دست یافته اند یکی از آن الزامهاست. باطن مبارزه با فساد یکی هم این است که مقوله شریف رقابت در همه حوزه ها اصل باشد و هراقدامی که به مخدوش شدن این مقوله منجر می شود را کنارگذاشت. طرفداران و اقدام کنندگان علیه رقابت اقتصادی در بالاترین سطح باطن مبارزه با فساد را درک نکرده اند و به ظاهر چسبیده اند. آن سیاستورزی که برای رسیدن به منصب ومقام اجرایی از ترفندهای ناجوانمردانه بستن فضای کار رسانه های آزاد حمایت کرده و در برابر بسته شدن رسانه ها سکوت می کند باطن مبازره بافساد رانمی خواهد درک کند. کاش باطن و راههای مبارزه بافساد رادر حوزه های گوناگون را دستمایه هدف های سیاسی کوتاه مدت نکنیم و اصل این کارراقربانی نکنیم.