رقابت نفس‌گیر دو جناح حاکم در انتخابات دوازدهم
خشم و هراس تندخوها نشانه شکست آنها در برابر روحانی است
ساعت ۲۴- دو جناح سیاسی حاکم بر مجلس و دولت که از ۱۳۵۸ تا امروز اجازه نداده‌اند طیف سومی وارد حکومت شود اکنون و در آستانه انتخابات رقابت نفس‌گیری برای کسب آرای شهروندان در انتخابات آتی را در دستور کار قرار دادند.
ناظران آگاه رفتار و گفتار آنها را همانند روزهای پیش از انتخابات مجلس در اسفندماه ۱۳۹۴ می‌دانند که در آن شکست سختی را به لحاظ ذهنی و عینی متحمل شدند. نوشته زیر در چند روز قبل از انتخابات در روزنامه ایران درج شد و با توجه به مشابهت‌های این روزها با اسفند ۱۳۹۴ بازنشر می‌شود.
خشم و هراس نشانه شکست است
خشم، هراس و ناسازگاری با آدمیان دیگر از ویژگی‌های همه آدمیان است و در ناپیدای یاد و دل آنها وجود واقعی دارد.
خشم و هراس و ناسازگاری از صفات چندسویه هستند که برخی آنها را نکوهش کرده و آدمی را به فرو خوردن خشم، دلاوری و بی‌باکی و مدارا فرا می‌خوانند. برخی دیگر اما باور دارند که خشم و هراس و ناسازگاری می‌توانند در روزها و روزگارانی پسندیده باشند.
این گروه می‌گویند خشم گرفتن بر کسانی که رفتار و گفتارشان آزار دهنده آدمیان دیگر و جامعه بشری است، می‌تواند صفت پسندیده‌ای باشد. همچنین است که گاهی می‌شود با آدمیان بدکردار روبه‌رو شد و با آنها سازگار نشد و چه بسا که خوب باشد انسان از ندیدن روزهای روشن آینده هراس کند. با این همه اما آدمیان، کسانی که خشمگین شده و رفتارهایی بر پایه خشم و اندوه دارند را یار خود نمی‌گیرند و از آنها دوری می‌کنند.
خشم آدمی از ناکامی در رسیدن به خواسته‌ها نیز سرچشمه می‌گیرد. فردی می‌خواهد در هماوردی سرنوشت‌ساز برنده باشد و ذهن و عمل خود را برای پیروزی در این مسابقه آماده می‌کند اما در جریان مبارزه می‌بیند هماورد او شانس بیشتری دارد. پس خشمگین می‌شود.
رهبران یک گروه و حزب سیاسی از مدت‌ها پیش برنامه ریخته‌اند در هماوردی از پیش اندیشیده و برای تسخیر یک نهاد سرنوشت‌ساز اجازه ندهند رقبایشان در دل مردم جایی داشته باشند اما در جریان عمل، وارونگی را تجربه می‌کنند و خشمگین می‌شوند. تا اینجای کار رخداد شگفتی اتفاق نیفتاده است که فردی و گروهی آرزوهایشان را بر باد رفته می‌بینند و خشمگین می‌شوند اما کار از جایی گره می‌خورد که خشم و هراس با بدترین روش نشان داده شود و افراد خشمگین به هنجارشکنی روی بیاورند. روش نشان دادن رفتار و گفتار برخاسته از خشم درون و هراس از پیروزی هماورد، نباید با زدن انگ و نشان‌های ناروا همراه باشد.
روزی که گروه خشمگین هماورد خویش که او نیز آرزو دارد در یک هماوردی پیروز شود را به این دلیل که دارایی رسانه‌ای بیشتری دارد به گوشه رینگ می‌راند و ناسزا و ناروا می‌گوید، در میان کسانی که این هماوردی را می‌بینند واکنش همراه با دوری از گروه خشمگین برانگیخته می‌شود. افرادی که با رأی دادن یا رأی ندادن به فرد و گروهی سرنوشت آرزومندان برای تسخیر جایی را دگرگون می‌کنند، می‌دانند که آنها که خشمگین شده و ناسزا و ناروا می‌گویند، از هراس شکست است که به این روز افتاده‌اند.
هماوردی در جایی که شهروندان داوران و رأی‌دهندگان آن هستند کار سختی است و خشم و هراس و نارواگویی یک سوی هماورد نشان دهنده ترس از شکست و باز شدن دست است. رفتارهای برپایه خشم و هراس از شکست واکنش‌های بر هم فزاینده رأی‌دهندگان را به همراه خواهد داشت و کار یکسره خواهد شد.
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.