محسن خلیلی رییس انجمن مدیران صنایع

امیدواریم مردم ایران در انتخابات آینده موفق عمل کنند مثل انتخابات قبلی

ساعت ۲۴- سالی که گذشت، برای ما فعالان اقتصادی و صنعتی، سالی بس دشوار و سخت بود؛ سالی که به گفته معاون اول محترم رییس‌جمهور سخت‌ترین سال از اول انقلاب بود، لذا باید برای رفع کاستی‌ها امیدوارانه تلاشی مضاعف نماییم. امسال با همت دولت محترم رشد اقتصادی حاصل و تورم مهار شد و ثبات و امنیت و آرامش بخصوص در پرتوی توافق ارزشمند «برجام» تا حدود زیادی در فضای کشور حاکم شد.

dir="RTL" style="text-align:justify">امروز رشد پایین اقتصادی شرایط اقتصادی ما صنعتگران را نامساعد کرده است. برخی از مهم‌ترین مسایل عبارتند از: بحران منابع آب کشور،‌ مسائل زیست محیطی، صندوق بازنشستگی، بودجه دولت، نظام بانکی و بیکاری. بیکاری دل هر ایرانی را سخت رنج می‌دهد. سالانه با حدود ۱.۲ میلیون نیروی بیکار آن هم عموما فارغ‌التحصیلان جوان دانشگاهی مواجهیم و توان ایجاد اشتغال ما در حال حاضر بیش از ۷۰۰ هزار شغل نیست. اما در همین حال کشورمان توانسته طی ۹ ماهه سال گذشته ۱۱.۶ درصد رشد داشته باشد (که عمدتا حاصل نفت بوده است اما صنعت سهمی ۵.۸ درصدی یعنی بالاترین نقش پس از نفت را در بین بخش‌های اقتصادی در این اتفاق مثبت ایفا کند. با این همه رشد صنعت در بخش‌های خاصی از حوزه صنعت یعنی«خودرو» و «پتروشیمی» تبلور داشته است.

رشد ۱۵.۲ درصدی طی سال‌های ۱۳۴۱ تا ۱۳۵۷، به وضوح با محوریت یافتن «توسعه صنعتی» گره خورده است. توسعه صنعتی «درون‌زا» و «برون‌گرا» بودن است. راه چاره ما توسل به صادرات است. خوشبختانه میهن‌مان با ۱۵ کشور هم‌مرز است و در سایه «برجام» تعاملات خوب و مناسبی با کشورهای دیگر جهان برقرار شده است که می‌تواند ما را در امر صادرات و نیز کسب دانش فنی و سرمایه یاری دهد. دولت باید سیاست‌های اقتصاد کلان و فضای کسب و کار را در جهت کاهش قیمت تمام شده محصولات در داخل و سیاست خارجی و سیاست‌های ارزی و... را جهت ارتقای صادرات فراهم کند.

البته ما صنعتگران نیز باید به ارتقای کیفیت و استانداردهای محصولات‌مان همت کنیم و ارتقای بهره‌وری و متابعت از تکنولوژی‌های برتر چراغ راهمان باشد. چرا که محصولاتی که در داخل کشور مهجور باشد در پهنه منطقه و جهان نیز کمتر امکان رقابت خواهد داشت. این همه البته محقق نمی‌شود مگر آنکه به جای بزرگ‌نمایی اختلافات و دشمنی‌ها به برجسته کردن اشتراکات و دوستی‌ها همت کنیم.

آنچه بی‌گمان سبب ماندگاری این سرزمین شده همین نوع هوش تاریخی و ارزیابی درست بوده است. تمامیت ارزش و منافع ملی همواره توانسته به عنوان دو اصل طلایی ما را علی‌رغم اختلافات محتمل درونی در مقابل خطرات مصون دارد و ماندگار سازد. اکنون بار دیگر در جهان سخت پرآشوب و ساختارهای شکننده و در فضای مشکلات داخلی که بخشی از آنها نظیر بحران آب و محیط زیست مخاطراتی تمدنی است، در معرض انتخابی دیگر قرار گرفته‌ایم؛ بزرگنمایی اختلافات و دشمنی‌ها یا برجسته کردن اشتراکات و دوستی‌ها؟

در پیمون این مسیر سخت و دشوار اما به غایت ارزشمند، بخش خصوصی و نهادهای مدنی و تشکل‌های اقتصادی نقشی بس مهم و تاثیرگذار دارند که انجمن ما یعنی «انجمن مدیران صنایع» به عنوان یکی از قدیمی‌ترین و توانمندترین این انجمن‌ها و تشکل‌ها وظیفه‌ای سترگ برعهده دارد.