کد خبر
257341
صفاییفراهانی: وعده یارانه نامزدهایعنی مصرف کل‌بودجه/ نگران قالیباف نباشید،رای نیاوردبیکارنمیماند
ساعت24-روزنامه اعتماد با محسن صفایی فراهانی در باره انتخابات گفت وگو کرده است.
style="text-align:justify">بخشهایی از این مصاحبه را می خوانید:
در این انتخابات پتانسیل‌های رادیکال شدن فضا وجود دارد؟
بله. چون کاندیداهایی که از جمنا آمده‌اند این پتانسیل را دارند و جریان‌هایی می‌توانند از آنها حمایت کنند که به نوعی به قدرت وصل هستند و هم منابع مالی گسترده‌ای را در اختیار دارند. می‌توانند تاثیرگذار باشند. آمدن احمدی‌نژاد و برخی از همکاران سابق او در این انتخابات می‌توانست به رادیکالیزه شدن انتخابات کمک کند و حتی می‌توانست به قطبی شدن انتخابات بینجامد. درست است که قطبی شدن به ظاهر خوب است چون درصد مشارکت را خیلی بالا می‌برد. لیکن از آنجایی که می‌تواند آسیب‌پذیری کشور را بالا ببرد، به نفع کشور نیست. باید با دقت عمل کرد که انتخابات به سمت رادیکالیزه شدن و قطبی شدن نرود. هر چند خیلی‌ها دوست دارند این اتفاق بیفتد اما منافع کشور در این نیست.
بعضی از کاندیداها می‌خواهند یارانه را ٥ برابر کنند آیا عملی است؟
این حرف‌ها واقعا توهینی به مردم است، به جای تولید ثروت ملی و بالا بردن درآمد سرانه کشور، چرا باید یک مدیر بخواهد رای مردم را با قول دادن پول جمع‌آوری کند.
بر اساس گزارش سازمان برنامه و بودجه شرکت‌هایی که تامین یارانه را به عهده دارند، درآمد آنها جمعا حدود ٨٦ هزار میلیارد تومان است بعد از کسر هزینه آنها، کل پولی که به دولت می‌دهند نزدیک به ٣٦ هزار میلیارد تومان است. این عدد ٣٦ هزار میلیارد همین پولی است که الان به مردم می‌دهند و کم هم می‌آید، دولت احمدی‌نژاد هم از بودجه عمومی کسری آن را جبران می‌کرد! از کجا می‌خواهند آن را دو تا پنج برابرش کنند؟ اول باید به این سوال جواب بدهند. پنج برابر آن به اندازه کل بودجه عمومی کشور است. بحث‌هایی می‌کنند که واقعا توهین به مردم است، و فکر می‌کنند مردم متوجه نمی‌شوند. اصلا منابع آن وجود ندارد. چرا الان چند سالی است که مجلس و دولت در موقع تصویب بودجه تلاش می‌کنند فقط یارانه را به آنهایی که مستحق هستند بدهند، چون منابع کشور محدود است! یک نفر گفته ظرف ٤ سال تولید ناخالص ملی را دو و نیم برابر می‌کنم. اگر بخواهد تولید ناخالص ملی ایران در طول چهار سال آینده را دو برابر کند باید از همین امسال رشد اقتصادی سالانه کشور به بالای ٢٠ درصد برسد!! این ادعاها واقعا بدون فکر و محتوا است و فقط می‌تواند عده محدودی را تحت تاثیر قرار دهد!
وضعیت آقای روحانی را چطور ارزیابی می‌کنید؟
هیچ مدیری بی‌نقص نیست. باید در حد توانایی‌ها به آنها نمره داد؛ نه در حد ایده‌آل‌ها. آقای روحانی در شرایطی آمد که واقعا در روابط خارجی به صفر رسیده بودیم. ایران‌هراسی در دنیا به حد اعلا رسیده بود. بررسی کنید کشورهایی که در شورای امنیت زیر بند هفت رفته‌اند، چه بلایی سرشان آمده است؟در شرایطی دولت یازدهم سکان را در دست گرفت که تحریم‌ها کشور را به شرایطی رسانده بود که اگر قرار بود دو سال دیگر ادامه پیدا کند صادرات نفت خام به صفر می‌رسید! دولت آقای احمدی‌نژاد در سال‌های ٨٩ و ٩٠ بالاترین درآمد نفتی ایران را داشت. نزدیک به ٢٠٠ میلیارد دلار نفت فروخت. چطور شد که در سال ٩٢ آن همه مشکلات داشتیم و بحران اقتصادی ایران را فراگرفته بود؟ سال‌های ٩١ و ٩٢ رشد اقتصادی منفی شد. تورم بالای ٣٥ درصد بود. در چنین شرایطی دولت جدیدی سرکار آمد و تمام همتش را در دو وجه توانست بگذارد. یکی روابط خارجی که بتواند بحران‌ها را به حداقل برساند و دوم معیشت مردم. تنها راه بهبود معیشت مردم این بود که بتواند جلوی رشد تورم را بگیرد. منابع جدید نیاز بود که بخواهند درآمد مردم را بالا ببرند. نفت که محدودیت داشت. پس فقط می‌شد از طریق مالیات منابع بیشتری کسب کرد، که آن هم به دلیل رکود شدید امکان نداشت! ضمن اینکه برعکس آنچه که امروز آقایان می‌گویند، حساب‌های بانک مرکزی نشان می‌دهد که دولت روحانی در مردادماه که سر کار آمد، مجبور شد از بانک مرکزی وام بگیرد تا حقوق کارکنان را بپردازد. یک فاز پارس جنوبی باید بین سه سال و نیم تا چهار سال به بهره‌برداری برسد. اکثر این ٦ فازی که اخیرا به بهره‌برداری رسید در دولت نهم و اوایل دولت دهم کلنگش زده شده بود. چرا اینقدر طول کشید؟ چرا خودشان تمام نکردند؟ آقای احمدی‌نژاد مگر به عسلویه نرفت و گفت قیمت‌ها را بالا می‌برم به شرطی که طی زمانبندی ٣٦ ماهه تحویل بدهید، زمانبندی‌ای که توافق کردند باید اکثر آنها تا سال ٩٠ و ٩١ به اتمام می‌رسید، چرا تمام نکردند؟ پول‌ها را پرداختند، ولی هیچ کاری نکردند. این دولت میزان برداشت از پارس جنوبی را به حد قطر رسانده است. در یکی از بزرگ‌ترین میادین مشترک به توازن رسیدیم. این در شرایطی اتفاق افتاده که فقط یک سال و نیم از توافق بین‌المللی برجام می‌گذرد. یادمان نرود ٦ کشور روبه‌روی ایران نشسته بودند. این دولت توانست کاری کند که بسیاری از مسوولان اروپایی دوباره به ایران بیایند. منتها آن شرکت و بانک هم کار خودش را می‌کند. علت این است که کشور در روابط بین‌المللی دوگانه عمل می‌کند. یک بعد حقوقی و رسمی است که وزارت خارجه است. یک بعد غیر رسمی است. به هر حال همه اقداماتی که در بعد غیررسمی انجام می‌شود به نفع کشور تمام نشده است. در امریکا نیز تا زمانی که دولت دموکرات بود شرایط بهتری برای ایران وجود داشت که متاسفانه از آن استفاده بهینه‌ای نشد!
آیا آقای رییسی می‌تواند موفق شود؟
آقای رییسی که اصلا تجربه اجرایی ندارد. تمام سوابقش در قوه قضاییه است. عملا ایشان نه هیچ‌وقت در مسائل بین‌المللی در گیر بوده است؛ نه مسائل اجرایی کشور. کل سوابق کاری ایشان قضایی است.
شهرداری تهران می‌تواند مدل موفقی برای دولت بعدی باشد؟
اگر واقعا شهر تهران به لحاظ مدیریت شهری، شهر خوبی است حتما مدیران آن در سطح بالاتر می‌تواند موفق شوند، اما اینطور نیست! اداره شهر تهران به لحاظ درآمدی فقط با تراکم فروشی زندگی می‌کند هیچ کدام از پایتخت‌های بزرگ دنیا اینطور اداره نمی‌شوند، آلودگی هوا، محیط زیست، حمل و نقل عمومی، ترافیک سرسام‌آور کودکان کار و... تماما شرایطی را به وجود آورده است که این شهر را غیرقابل تحمل کرده است و اینها با گذشت بیش از ١٠ سال از مدیریت با ثبات آن قابل قبول نیست!
پایگاه اصولگرایی در کشور چقدر است؟
من تصور می‌کنم کمتر از ١٠ درصد باشد. اصلاح‌طلبان هم کمتر از ٢٠ درصد است.
سی درصد جامعه تشکیلاتی داریم؟
بله.
از کاندیداهایی که آمده‌اند تا میز انتخابات را تزیین کنند، کاندیدای محبوب کدام است؟ کاندیداهای جناح‌ها نه. چه کسی می‌تواند مطالبات آن ٧٠ درصد را نمایندگی کند؟
گفتنش سخت است.
بالاخره از آن ٧٠ درصد ٣٠ تا ٤٠ درصد رای می‌دهند؟
این ٧٠ درصد عمدتا دنبال یک زندگی بی‌دردسر هستند و بدون ورود به مسائل سیاسی می‌خواهند بدون دغدغه بتوانند کسب و کار کنند. هر کسی بتواند امید بیشتری ایجاد کند و بیان صادقانه‌تری داشته باشد، آنها جذب او میشوند.
فضای فعلی جامعه را فضایی می‌بینید که از دل آن یک انتخابات با مشارکت مطلوب دربیاید؟
بستگی به نوع برخوردی دارد که در این یک‌ماهه می‌شود. اگر فضا را تنگ نکنند و بگذارند بحث‌ها راحت‌تر انجام شود و گفتمان زنده‌ای که بین کاندیداها هست به ساختن محیط کمک کند، مردم حتما استقبال می‌کنند. مردم می‌خواهند حرف‌ها را بشنوند و این حق آنهاست. ولی اینکه تا چه حد کمک شود که فضا شفاف‌تر شود، امیدوارم کسی به سراغ تخریب و بی‌اخلاقی و اطلاعات دروغ نرود، سعی شود با شفافیت و اطلاعات صحیح به مردم آگاهی داده شود.
خیر الموجودین ما چقدر شانس دارد ریاست‌جمهوری‌اش دو دوره‌ای شود؟
شانسش را خیلی بیشتر از بقیه می‌دانم. به هر حال عملکرد مثبت او، نمره بزرگی برای انتخاب مجدد او از طرف مردم است.
با شناختی که از رقبای روحانی دارید فکر می‌کنید ایام مبارزات انتخاباتی کارش آسان پیش برود یا با چالش‌های جدی روبه‌رو شود؟
اگر همین شرایط فعلی باشد نباید چالش بزرگی به وجود آید.
اگر جنس مناظره‌ها شبیه سال ٩٢ باشد روحانی کار سختی ندارد؟
من بعید می‌دانم از فضای ٩٢ تندتر شود.
دو قطبی درست می‌شود؟
بستگی به سخنرانی‌های کاندیداها و طرفداران‌شان در مقابل آقای روحانی دارد.
اگر آقای رییسی رای نیاورد چه سرنوشتی پیدا می‌کند؟ قالیباف چطور؟
آقای قالیباف دفعه قبل آمد و رای نیاورد. چه سرنوشتی پیدا کرد.
آن دفعه در شورای شهری رفت که شهردار شد اما این‌بار ممکن است شهردار نشود؟ یعنی جایی در ساختار می‌ماند و مدیریت می‌کند؟
با توجه به گردش کار مدیریتی در کشور ما که از هیچ استانداردی تبعیت نمی‌کند، نگران این مساله نباشید!
از بین قالیباف و رییسی آیا هر دو در صحنه انتخابات می‌مانند؟
به نظر من یکی از آنها خواهد ماند و با هم تقسیم کار توافقی خواهند کرد.
در این انتخابات پتانسیل‌های رادیکال شدن فضا وجود دارد؟
بله. چون کاندیداهایی که از جمنا آمده‌اند این پتانسیل را دارند و جریان‌هایی می‌توانند از آنها حمایت کنند که به نوعی به قدرت وصل هستند و هم منابع مالی گسترده‌ای را در اختیار دارند. می‌توانند تاثیرگذار باشند. آمدن احمدی‌نژاد و برخی از همکاران سابق او در این انتخابات می‌توانست به رادیکالیزه شدن انتخابات کمک کند و حتی می‌توانست به قطبی شدن انتخابات بینجامد. درست است که قطبی شدن به ظاهر خوب است چون درصد مشارکت را خیلی بالا می‌برد. لیکن از آنجایی که می‌تواند آسیب‌پذیری کشور را بالا ببرد، به نفع کشور نیست. باید با دقت عمل کرد که انتخابات به سمت رادیکالیزه شدن و قطبی شدن نرود. هر چند خیلی‌ها دوست دارند این اتفاق بیفتد اما منافع کشور در این نیست.
بعضی از کاندیداها می‌خواهند یارانه را ٥ برابر کنند آیا عملی است؟
این حرف‌ها واقعا توهینی به مردم است، به جای تولید ثروت ملی و بالا بردن درآمد سرانه کشور، چرا باید یک مدیر بخواهد رای مردم را با قول دادن پول جمع‌آوری کند.
بر اساس گزارش سازمان برنامه و بودجه شرکت‌هایی که تامین یارانه را به عهده دارند، درآمد آنها جمعا حدود ٨٦ هزار میلیارد تومان است بعد از کسر هزینه آنها، کل پولی که به دولت می‌دهند نزدیک به ٣٦ هزار میلیارد تومان است. این عدد ٣٦ هزار میلیارد همین پولی است که الان به مردم می‌دهند و کم هم می‌آید، دولت احمدی‌نژاد هم از بودجه عمومی کسری آن را جبران می‌کرد! از کجا می‌خواهند آن را دو تا پنج برابرش کنند؟ اول باید به این سوال جواب بدهند. پنج برابر آن به اندازه کل بودجه عمومی کشور است. بحث‌هایی می‌کنند که واقعا توهین به مردم است، و فکر می‌کنند مردم متوجه نمی‌شوند. اصلا منابع آن وجود ندارد. چرا الان چند سالی است که مجلس و دولت در موقع تصویب بودجه تلاش می‌کنند فقط یارانه را به آنهایی که مستحق هستند بدهند، چون منابع کشور محدود است! یک نفر گفته ظرف ٤ سال تولید ناخالص ملی را دو و نیم برابر می‌کنم. اگر بخواهد تولید ناخالص ملی ایران در طول چهار سال آینده را دو برابر کند باید از همین امسال رشد اقتصادی سالانه کشور به بالای ٢٠ درصد برسد!! این ادعاها واقعا بدون فکر و محتوا است و فقط می‌تواند عده محدودی را تحت تاثیر قرار دهد!
وضعیت آقای روحانی را چطور ارزیابی می‌کنید؟
هیچ مدیری بی‌نقص نیست. باید در حد توانایی‌ها به آنها نمره داد؛ نه در حد ایده‌آل‌ها. آقای روحانی در شرایطی آمد که واقعا در روابط خارجی به صفر رسیده بودیم. ایران‌هراسی در دنیا به حد اعلا رسیده بود. بررسی کنید کشورهایی که در شورای امنیت زیر بند هفت رفته‌اند، چه بلایی سرشان آمده است؟در شرایطی دولت یازدهم سکان را در دست گرفت که تحریم‌ها کشور را به شرایطی رسانده بود که اگر قرار بود دو سال دیگر ادامه پیدا کند صادرات نفت خام به صفر می‌رسید! دولت آقای احمدی‌نژاد در سال‌های ٨٩ و ٩٠ بالاترین درآمد نفتی ایران را داشت. نزدیک به ٢٠٠ میلیارد دلار نفت فروخت. چطور شد که در سال ٩٢ آن همه مشکلات داشتیم و بحران اقتصادی ایران را فراگرفته بود؟ سال‌های ٩١ و ٩٢ رشد اقتصادی منفی شد. تورم بالای ٣٥ درصد بود. در چنین شرایطی دولت جدیدی سرکار آمد و تمام همتش را در دو وجه توانست بگذارد. یکی روابط خارجی که بتواند بحران‌ها را به حداقل برساند و دوم معیشت مردم. تنها راه بهبود معیشت مردم این بود که بتواند جلوی رشد تورم را بگیرد. منابع جدید نیاز بود که بخواهند درآمد مردم را بالا ببرند. نفت که محدودیت داشت. پس فقط می‌شد از طریق مالیات منابع بیشتری کسب کرد، که آن هم به دلیل رکود شدید امکان نداشت! ضمن اینکه برعکس آنچه که امروز آقایان می‌گویند، حساب‌های بانک مرکزی نشان می‌دهد که دولت روحانی در مردادماه که سر کار آمد، مجبور شد از بانک مرکزی وام بگیرد تا حقوق کارکنان را بپردازد. یک فاز پارس جنوبی باید بین سه سال و نیم تا چهار سال به بهره‌برداری برسد. اکثر این ٦ فازی که اخیرا به بهره‌برداری رسید در دولت نهم و اوایل دولت دهم کلنگش زده شده بود. چرا اینقدر طول کشید؟ چرا خودشان تمام نکردند؟ آقای احمدی‌نژاد مگر به عسلویه نرفت و گفت قیمت‌ها را بالا می‌برم به شرطی که طی زمانبندی ٣٦ ماهه تحویل بدهید، زمانبندی‌ای که توافق کردند باید اکثر آنها تا سال ٩٠ و ٩١ به اتمام می‌رسید، چرا تمام نکردند؟ پول‌ها را پرداختند، ولی هیچ کاری نکردند. این دولت میزان برداشت از پارس جنوبی را به حد قطر رسانده است. در یکی از بزرگ‌ترین میادین مشترک به توازن رسیدیم. این در شرایطی اتفاق افتاده که فقط یک سال و نیم از توافق بین‌المللی برجام می‌گذرد. یادمان نرود ٦ کشور روبه‌روی ایران نشسته بودند. این دولت توانست کاری کند که بسیاری از مسوولان اروپایی دوباره به ایران بیایند. منتها آن شرکت و بانک هم کار خودش را می‌کند. علت این است که کشور در روابط بین‌المللی دوگانه عمل می‌کند. یک بعد حقوقی و رسمی است که وزارت خارجه است. یک بعد غیر رسمی است. به هر حال همه اقداماتی که در بعد غیررسمی انجام می‌شود به نفع کشور تمام نشده است. در امریکا نیز تا زمانی که دولت دموکرات بود شرایط بهتری برای ایران وجود داشت که متاسفانه از آن استفاده بهینه‌ای نشد!
آیا آقای رییسی می‌تواند موفق شود؟
آقای رییسی که اصلا تجربه اجرایی ندارد. تمام سوابقش در قوه قضاییه است. عملا ایشان نه هیچ‌وقت در مسائل بین‌المللی در گیر بوده است؛ نه مسائل اجرایی کشور. کل سوابق کاری ایشان قضایی است.
شهرداری تهران می‌تواند مدل موفقی برای دولت بعدی باشد؟
اگر واقعا شهر تهران به لحاظ مدیریت شهری، شهر خوبی است حتما مدیران آن در سطح بالاتر می‌تواند موفق شوند، اما اینطور نیست! اداره شهر تهران به لحاظ درآمدی فقط با تراکم فروشی زندگی می‌کند هیچ کدام از پایتخت‌های بزرگ دنیا اینطور اداره نمی‌شوند، آلودگی هوا، محیط زیست، حمل و نقل عمومی، ترافیک سرسام‌آور کودکان کار و... تماما شرایطی را به وجود آورده است که این شهر را غیرقابل تحمل کرده است و اینها با گذشت بیش از ١٠ سال از مدیریت با ثبات آن قابل قبول نیست!
پایگاه اصولگرایی در کشور چقدر است؟
من تصور می‌کنم کمتر از ١٠ درصد باشد. اصلاح‌طلبان هم کمتر از ٢٠ درصد است.
سی درصد جامعه تشکیلاتی داریم؟
بله.
از کاندیداهایی که آمده‌اند تا میز انتخابات را تزیین کنند، کاندیدای محبوب کدام است؟ کاندیداهای جناح‌ها نه. چه کسی می‌تواند مطالبات آن ٧٠ درصد را نمایندگی کند؟
گفتنش سخت است.
بالاخره از آن ٧٠ درصد ٣٠ تا ٤٠ درصد رای می‌دهند؟
این ٧٠ درصد عمدتا دنبال یک زندگی بی‌دردسر هستند و بدون ورود به مسائل سیاسی می‌خواهند بدون دغدغه بتوانند کسب و کار کنند. هر کسی بتواند امید بیشتری ایجاد کند و بیان صادقانه‌تری داشته باشد، آنها جذب او میشوند.
فضای فعلی جامعه را فضایی می‌بینید که از دل آن یک انتخابات با مشارکت مطلوب دربیاید؟
بستگی به نوع برخوردی دارد که در این یک‌ماهه می‌شود. اگر فضا را تنگ نکنند و بگذارند بحث‌ها راحت‌تر انجام شود و گفتمان زنده‌ای که بین کاندیداها هست به ساختن محیط کمک کند، مردم حتما استقبال می‌کنند. مردم می‌خواهند حرف‌ها را بشنوند و این حق آنهاست. ولی اینکه تا چه حد کمک شود که فضا شفاف‌تر شود، امیدوارم کسی به سراغ تخریب و بی‌اخلاقی و اطلاعات دروغ نرود، سعی شود با شفافیت و اطلاعات صحیح به مردم آگاهی داده شود.
خیر الموجودین ما چقدر شانس دارد ریاست‌جمهوری‌اش دو دوره‌ای شود؟
شانسش را خیلی بیشتر از بقیه می‌دانم. به هر حال عملکرد مثبت او، نمره بزرگی برای انتخاب مجدد او از طرف مردم است.
با شناختی که از رقبای روحانی دارید فکر می‌کنید ایام مبارزات انتخاباتی کارش آسان پیش برود یا با چالش‌های جدی روبه‌رو شود؟
اگر همین شرایط فعلی باشد نباید چالش بزرگی به وجود آید.
اگر جنس مناظره‌ها شبیه سال ٩٢ باشد روحانی کار سختی ندارد؟
من بعید می‌دانم از فضای ٩٢ تندتر شود.
دو قطبی درست می‌شود؟
بستگی به سخنرانی‌های کاندیداها و طرفداران‌شان در مقابل آقای روحانی دارد.
اگر آقای رییسی رای نیاورد چه سرنوشتی پیدا می‌کند؟ قالیباف چطور؟
آقای قالیباف دفعه قبل آمد و رای نیاورد. چه سرنوشتی پیدا کرد.
آن دفعه در شورای شهری رفت که شهردار شد اما این‌بار ممکن است شهردار نشود؟ یعنی جایی در ساختار می‌ماند و مدیریت می‌کند؟
با توجه به گردش کار مدیریتی در کشور ما که از هیچ استانداردی تبعیت نمی‌کند، نگران این مساله نباشید!
از بین قالیباف و رییسی آیا هر دو در صحنه انتخابات می‌مانند؟
به نظر من یکی از آنها خواهد ماند و با هم تقسیم کار توافقی خواهند کرد.
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.