عکس های فوق العاده جونو از سیاره مشتری

ساعت 24-دانشمندان مسئول ماموریت جونو در سازمان فضایی آمریکا، ناسا، می گویند که تصاویر اولیه این ماهواره از مشتری آنها را متحیر کرده است.آنها به خصوص از توفان هایی که در قطب های سیاره دیده می شود شگفت زده شده اند.مایک یانسن از مدیران این ماموریت گفت: "تصور چند توفان استوایی هر کدام به اندازه زمین را بکنید، که همگی همزمان در کنار هم رخ می دهند.

"جونو ژوئیه سال گذشته به مشتری رسید و از آن زمان هر ۵۳ روز یک بار از فاصله ای نزدیک به این غول گازی گذشته است.اولین داده های به دست آمده از این ماموریت در دو مقاله در نشریه "ساینس" منتشر شده است و همزمان بیش از ۴۰ مقاله دیگر در شماره ویژه "جی آر ال" (نامه های تحقیقات ژئوفیزیکی) چاپ شده است.تیم مسئول این ماموریت می گوید که تقریبا در همه موارد، تئوری های مورد علاقه سیاره شناسان در مورد چگونگی کارکرد مشتری به چالش گرفته شده است.اسکات بولتون از "موسسه تحقیقات سات وست" در سن آنتونیوی تگزاس که محقق اصلی جونو در ناساست می گوید: "این اولین تصویر با نمای واقعا نزدیک از مشتری است و ما می بینیم که خیلی از تصوراتمان ممکن است نادرست یا ساده انگارانه باشد."این توفان های عظیم در قطب مشتری برای اولین بار است که به خوبی دیده می شود چون ماموریت های قبلی مشتری هرگز از بالا یا پایین به آن نگاه نکرده بود؛ اینها حداقل هرگز با این وضوح رصد نشده بودند. اکنون برای اولین بار جزییاتی به طول ۵۰ کیلومتر قابل تشخیص است.برای مثال شکل این ها خیلی متفاوت از چیزی است که در قطب های کیوان - دیگر غول گازی منظومه شمسی - دیده می شود که تیم جونو مایل است علت آن را بداند. همچنین معلوم نیست که قدمت اینها چقدر است. آیا اینها خیلی زودتر از توفان های موجود در عروض جغرافیایی پایین تر ناپدید می شوند؟ بعضی از توفان های عروض پایین تر مثل "لکه سرخ بزرگ" چند قرن است دوام آورده اند.یکی دیگر از یافته های جونو قوی تر از حد انتظار بودن میدان مغناطیسی مشتری است. شدت این میدان در نزدیک ترین فاصله جونو از سیاره دو برابر میزانی است که تخمین زده می شد. این میدان ۱۰ بار قوی تر از میدان مغناطیسی زمین است. در یکی از عکس های جونو که پنجشنبه منتشر شد حلقه ای از غبار در اطراف سیاره دیده می شود.اینکه مشتری دارای یک حلقه است چیزی نیست که خیلی ها با آن آشنا باشند. نکته جالب این عکس آن است که طوری گرفته شده که ستاره های آشنای صورت فلکی جبار در آن دیده می شود.این ماموریت هنوز در آغاز کار است اما اولین داده های مربوط به قوه جاذبه سیاره به پدیده ای عجیب در مرکز مشتری اشاره دارد. تئوری های قبلی می گفت که این سیاره یا هسته ای کوچک و سنگی دارد یا اصلا هسته ای ندارد (یک نظریه می گفت که گازها تا مرکز سیاره ادامه پیدا می کنند و فقط غلیظ تر می شوند.)دانشمندان اکنون چیزی میان این دو حالت را مد نظر دارند: یک هسته نه چندان سفت.دکتر بولتون گفت: "به نظر پراکنده می آید. ممکن است هسته ای وجود داشته باشد اما خیلی بزرگ است و ممکن است نسبتا رقیق باشد. مشغول مطالعه آن هستیم."دکتر بولتون اشاره کرد که عبور نزدیک بعدی جونو روز ۱۱ ژوئیه خواهد بود که به بررسی لکه سرخ بزرگ اختصاص خواهد داشت.
پهنای مشتری ۱۱ برابر زمین و جرم آن ۳۰۰ برابر زمین است.
دوازده سال طول می کشد تا مشتری یک بار دور خورشید بگردد؛ یک روز آن ده ساعت است.
ترکیب شیمیایی آن بیشتر شبیه ستارگان است یعنی عمدتا از هیدروژن و هلیوم تشکیل شده.
هیدروژن آن زیر فشار حالتی شبیه به فلز به خود می گیرد.
این "هیدروژن فلزی" می تواند منبع میدان مغناطیسی سیاره باشد.
بیشتر ابرهای سطح سیاره که قابل مشاهده هستند حاوی آمونیاک و سولفید هیدروژن است.
قطر لکه سرخ بزرگ که یک توفان بزرگ مارپیچی است دو برابر زمین است.