رفتن به محتوا
تلویزیون سام با ۲ سال ضمانت سام سرویس
کد خبر 272740

برای جلوگیری از رفتن اقتصاد ایران به سرازیری دره مرگ

ایرانیان به شادابی نیاز دارند

ساعت 24-همین الان اگر از هر ایرانی که اندکی و فقط اندکی در جریان اخبار روز کشور و جهان باشد بپرسید روزگارتان چگونه است و آینده ایران و جهان را چه می‌بینید ، بدون تردید سیاهه‌ای از تنگناها را فهرست می‌کند و جلوی روی شما قرار می‌دهد .

54
ایرانیان شوربختانه ، دهه‌های پشت سر همی است که چنین شده اند و کارشان این شده است که سیاهه‌ای از مشکلات پیش روی زندگی و کسب وکار خود را تهیه می‌کنند و از خود و دیگران می‌پرسند ، حالا باید چه کرد ؟ اگر از صاحبان کارخانه‌ها بپرسند مشکل چیست ، سیاهه‌ای از مشکلات حل ناشده دست کم 50 سال اخیر را برای شما فهرست می‌کند که شاید درصدر آن مثل همیشه این مشکل باشد که دولت چرا کاری نمی‌کند که منابع بانکی ارزان باشد ، تعرفه ها بالا بروند ، واردات کم شود ، دلار گران شود ، دولت دست از تصدی گری بردارد و ... حالا اگر از یک واردکننده بپرسید می‌گوید چرا دولت نمی‌تواند صندوق ضمانت را توسعه دهد ، چرا دلار ارزان نمی‌شود چرا تعرفه‌ها در سطح بالا تعیین می‌شوند . مردان دولت نیز همه می دانند مشکل چیست ؟ رییس بانک مرکزی می‌خواهد نرخ ارز را واقعی کند اما نمی‌تواند ، وزیر اقتصاد می‌خواهد سهم نفت را از درآمدهای دولت کاهش دهد و مالیات را به جای آن بنشاند اما نمی‌تواند ، وزیر نفت می‌خواهد قرار دادهای تازه با خارجی ها منعقد کند اما زورش نمی‌رسد . وزیر صنعت علاقمند است کیفیت تولیدات صنعتی را قابل رقابت با خارجی ها کند اما توانایی اش کم است ، رییس سازمان گردشگری می‌خواهد شمار گردشگران با شتاب بیشتر افزایش یابند اما نمی‌تواند و... چرا ملتی شده‌ایم که نمی‌توانیم ؟ چرا ترکیه با این همه گرفتاری سیاسی داخلی و خارجی از ایران جلو می‌زند و خود را به نقاط بلند اقتصاد جهانی می‌رساند و ایران در همان پله ‌های قبلی باقی می ماند ؟ چرا عربستان سعودی که ما این همه نظام سیاسی آن را نکوهش می‌کنیم به سمت رهایی از اقتصاد نفتی حرکت می کند ولی ایران در این مسیر در جا می‌زند ؟ چرا کره جنوبی در صنعت آنقدر از ایران جلو افتاده است که پر کردن فاصله ایران با آن کشور در حوزه صنعت یک رویا شده است ؟چرا در حالی که وقتی ایران در کشور پیکان ، آریا و شاهین و شورلت رویال تولید می‌کرد و چین درگیر نظام کمونیستی بود، حالا در ایران با افتخار تولیدات اتومبیل های فاقد کیفیت نسبت به کره جنوبی را تبلیغ می‌کنیم ؟ باز هم به پرسش نخست می‌رسیم و این نوشته نیز فهرستی از ناتوانی ها را یادآور شود آیا ایران و اقتصاد آن را باید تمام شده فرض کرد ؟آیا ایرانیان آنقدر کم استعداد هستند که باید خودرا در ته دره ببینند و شاهد باشند که کشورهای تهیدست و فقیر روند رو به رشد را تجربه کرده و در بالای دره راه می‌روند ؟ آیا کسب وکار ایرانیان هرگز سامان نمی‌یابد؟ نمی‌توان حتی تصور کرد که ایرانیان از داشته‌های خود به اندازه کافی بهره برده و از مشکلات نسبی بیرون آیند . یادمان نرفته است که رقبای حسن روحانی در روزهای انتخابات چه میزان از بدبختی و فلاکت در صنعت ، در گردشگری ، در نفت ، در معدن ، در کشاورزی ، در شهر و روستا را تصویر کشیدند . حالا باید چه کرد ؟ به نظر می‌رسد یک رنسانس در نگاه به ایران ، به ایرانی ، به دنیا و مردم آن و به کشورها و آدمها باید اتفاق بیفتد . رنسانس در روش زندگی ، رنسانس در نگاه به آینده و....
ایران و ایرانی به چیزی یا چیزهایی فراتر از آنچه هست نیاز دارند . نباید ایران از دست برود ، نباید اقتصاد ایران اینقدر در سرازیری راه برود ...ایرانیان به شادابی نیاز دارند .

نظرات کاربران
نظر شما

ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.

تازه‌ترین خبرها