کسی که می توان « صنعت » و « تجارت » را با هم پیش برد

حسین حقگو

ساعت 24- می توان وزارت صنعت ، معدن و تجارت را در قالب فعلی و محتوایی دیگر سامان داد و وزیری مجرب و دارای نگرشی راهبردی برای اداره آن انتخاب و در ادامه با سبک کردن بار مسئولیت های غیر ضروری این وزارتخانه حرکت به سمت تحقق آنچه از ادغام وزارت صنعت ، معدن و تجارت انتظار می رفت و می رود یعنی « تولید در خدمت بازار » و « جهش صادراتی » و « حضور کالاهای ایرانی در بازارهای جهانی » و ... را محقق نمود. اما سوال آنست که آیا چنین فردی در مجموعه مدیران اجرایی کشور برای چنین ماموریت مهمی وجود دارد؟

به نظر می رسد آنچه در پس پشت تفکیک دوباره وزارت صنعت ، معدن و تجارت نقش عمده ای ایفاد می کند ، فقدان شخصی است که بتواند این مجموعه عریض و طویل را هدایت و راهبری کند. وزارتخانه ای که حدود 40 درصد تولید ناخالص داخلی کشور را نمایندگی می کند و بقول معروف در ویترین آن از شیر مرغ تا جان آدمیزاد به چشم می خورد.

البته این گستردگی وظایف در جهان امروز چیز عجیبی نیست مشروط برآنکه این اداره کردن و تدبیر از نوع سیاستگذاری و راهبری باشد و نه تصدی گری و بنگاه داری ، یعنی امری که همچنان گرایش غالب این سالهای وزارت صنعت ، معدن و تجارت و بطور کلی اکثر وزارتخانه های اقتصادی بوده است. براین اساس اگر بتوان – اگری که البته از نوع « باید » است – تغییر کیفی صورت داد و اقدام به واگذاری مسئولیت ها و تصدی ها و انحلال و ادغام زیرمجموعه صنعت ، معدن و تجارت ( ایدرو ، ایمیدرو ، سازمان حمایت و ... ) نمود ، آنگاه اداره کردن این مجموعه وسیع نه فقط امری ممکن بلکه سهل تر از بسیاری از دستگاههای دولتی خواهد شد.

براین اساس می توان وزارت صنعت ، معدن و تجارت را در قالب فعلی و محتوایی دیگر سامان داد و وزیری مجرب و دارای نگرشی راهبردی برای اداره آن انتخاب و در ادامه با سبک کردن بار مسئولیت های غیر ضروری این وزارتخانه حرکت به سمت تحقق آنچه از ادغام وزارت صنعت ، معدن و تجارت انتظار می رفت و می رود یعنی « تولید در خدمت بازار » و « جهش صادراتی » و « حضور کالاهای ایرانی در بازارهای جهانی » و ... را محقق نمود. اما سوال آنست که آیا چنین فردی در مجموعه مدیران اجرایی کشور برای چنین ماموریت مهمی وجود دارد؟

به نظر می رسد دکتر محمد نهاوندیان ، رئیس دفتر کنونی رئیس جمهوری به دلائل زیر چنین فردی است :

برعهده گرفتن ماموریت فوق چنانکه ذکر شد نیازمند فردی است که هم حوزه « تجارت » و هم « صنعت » را بشناسد و بتواند تحولات ساختاری در این حوزهها را ایجاد و ساماندهی کند. همچنین این فرد باید هم ساختار دولت و هم بخش خصوصی را تجربه کرده و مورد اعتماد این دو حوزه باشد. دیگر آنکه این فرد باید اقتصاد را بداند و بفهمد و صرفاً کار مهندسی نکرده باشد. فردی که با بازارهای جهانی علی الخصوص سازمان تجارت جهانی (WTO) و زوایای پیوستن به این سازمان به عنوان ضرورت قطعی اقتصادی کشورمان در سالهای آتی آشنا باشد و بتواند افراد و گروه شایسته پیش برد این امر خطیر را مامور مسئول اینکار کند و ...

به نظر می رسد تمام این ویژگی ها و حتی بیشتر از آن - اعتماد بسیار شخص رئیس جمهوری به ایشان - در دکتر نهاوندیان ، جمع است و ایشان می تواند همانطور که در دوران هدایت اتاق بازرگانی و صنایع ومعادن و کشاورزی ایران ، مبدع و سبب ساز بسیاری از اقدامات مفید و موثر بوده است در همتای دولتی آن یعنی « وزارت ، صنعت و معدن و تجارت » ، نیز تحولاتی راهبردی را سامان و این وزارتخانه و البته اقتصاد ملی را بدون تفکیک و تلاشی مجدد ، به سر منزل مقصود برساند.