رفتن به محتوا
تلویزیون سام با ۲ سال ضمانت سام سرویس
کد خبر 278519

ملاقات در مجلس ۴۰ روز پس از ترور

ساعت 24- "مشروح مذاکرات مجلس از رادیو پخش می‌شود؛ صدا، صدای حسن نوروزی سخنگوی کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس است که در لابه‌لای نطقش درباره طرح کاهش مجازات اعدام برای قاچاقچیان به آیه ۳۳سوره مائده اشاره می‌کند."

ساختمان مجلس
همشهری در گزارشی با این مقدمه نوشت: «همانا سزای کسانی که با دوستداران خدا و پیامبر او می‌جنگند و در زمین به فساد می‌کوشند، جز این نیست که کشته شوند...»؛‌ ۴۰روز پیش تروریست‌ها در همین مجلس اسلحه به سوی مردم بی‌گناه کشیدند و ساعاتی بعد در طبقات بالایی خانه ملت کشته شدند. بخشی از آن ۱۷نفری که آن روز به تیر ۳ تروریست‌ داعشی به شهادت رسیدند، در اتاق انتظار نشسته و منتظر ملاقات با نمایندگان بودند. در آن اتاق انتظار، امروز نشانی از وحشت ترور نیست. اضطراب و نگرانی؟ چرا، هست. این نگرانی هم از بابت تکرار دوباره ترور نیست. بیرون از آن اتاق، از مجلس حفاظت می‌شود.

تعداد نیروهای پلیس نسبت به ۴۰روز قبل افزایش یافته است. بیش از ۱۰موتورسیکلت پلیس آماده تعقیب و گریز هر مورد مشکوکی هستند که در آن اطراف پرسه می‌زنند. ماشین نیروی انتظامی دقیقا مقابل در ورودی مخصوص کارکنان مجلس زیر یک سایبان پارک است؛ دکه‌ای که در مقابل در ورودی مخصوص اتاق ملاقات‌های مردمی برای راهنمایی موکلان تعبیه شده است، پر از کیسه‌های شن است. شاید برای درگیری‌های روز مبادا. سربازان نیروی انتظامی، ورود را در هر دو در کنترل می‌کنند؛ جای نگرانی از تکرار ترور نیست. بیرون مجلس زیرنظر حفاظتی پلیس است، احتمال تکرار حادثه حتما اگر بود، کسانی مثل مادر عماد حتما چشم به روی این خطر می‌بستند؛ ‌ از مشهد تا تهران را برای نجات جان بچه‌شان راه به مجلس می‌کشیدند. عماد همان بچه‌ای است که ۱۷خرداد سوژه عکس جهان شد؛ تصویری که نشان می‌داد مادری از پنجره خانه ملت فرزند بیمارش را از مخصمه ترور نجات می‌دهد و به آغوش می‌کشد؛ عماد نیاز به پیوند مغز استخوان دارد، راستی! حال عماد هنوز خوب نیست.

تابلوی ملاقات فعال است اما خانم جوانی کیف و کاغذ و پرونده‌های خود را کف اتاق ول کرده و با موبایل خود مشغول صحبت است. به آن طرف خط خبر می‌دهد که صبح اول وقت به تهران رسیده است. احتمالا قبل از آمدن چندبار سفارش شده که مراقب خودش باشد، فیلم روز ترور را هم حداقل چند باری از سیمای جمهوری اسلامی دیده که اتاق انتظار را خوب می‌شناسد. به همکلام تلفنی‌اش به شوخی می‌گوید: «الان می‌دانی دقیقا کجا هستم؟ همان جایی که داعش حمله کرده بود به مردم...».

از پرونده‌های درمانی و عکس‌های‌ ام. آر.‌آی و رادیولوژی دست مردم می‌توان حدس زد مشکل اغلب آنها چیست. یا بخشی دیگر بازنشسته‌هایی هستند که برای پیگیر مطالبات خودشان تا مجلس آمده‌اند. همه نشسته‌اند تا از این اتاق روزنه‌ای برای حل مشکلاتشان پیدا کنند. بعد از حمله به مجلس و تا همین هفته پیش ملاقات‌های مردمی لغو شده بود. حتی عزت‌الله یوسفیان ملا نماینده آمل گفته بود براساس تصمیمی که مجلس گرفته قرار است ملاقات‌های مردمی در مجلس انجام نشود و مردم با نمایندگانشان در حوزه انتخابیه دیدار کنند. مگر می‌شود در خانه ملت را به روی ملت بست؟

اصلا اصل نگرانی مردم از همین بود که نکند نماینده شهرشان را پیدا نکنند. صحبت‌های یوسفیان ملا را بهروز نعمتی، عضو هیأت رئیسه مجلس تکذیب کرده بود. تلویزیون بزرگی در اتاق ملاقات، برنامه ملاقات‌های مردمی نزدیک به ۲۹۰نماینده را به تفکیک استان ردیف به ردیف نشان می‌دهد و صفحه به صفحه عوض می‌شود.

از بین ۲۹۰نماینده مجلس، انگشت‌شمار بودند نماینده‌هایی که اعلام کرده بودند در ۳روزی که مجلس جلسه علنی دارند، آمادگی دارند موکلانشان را ببیند. تعدادشان شاید به تعداد انگشتان یک دست هم نمی‌رسید، اکثر نمایندگان بدون اعلام زمانی برای ملاقات با مردم، اعلام کرده بودند ملاقات با هماهنگی دفترشان انجام می‌شود.

شماره داخلی دفتر نمایندگان در همان تلویزیون قابل دسترسی است، برای هماهنگی، در اتاق انتظار، ۶تلفن سفید رومیزی تعبیه شده است. صف‌های طویل پشت این تلفن‌ها شکل گرفته است. پیرمردی بعد از مکالمه تلفنی‌اش دنبال ناکجاآبادی می‌گردد؛ می‌گوید گفتند درخواستم را بنویسم و تحویل بدهم! می‌پرسم کجا؟ می‌گوید: گفتند همانجا!

مرد دیگری بعد از قطع تلفن به سمت در خروجی می‌رود. می‌پرسم توانستید وقت بگیرید؟ می‌گوید ۱۲سال است که درگیرم، تا قوه قضاییه و دادگستری هم رفتم. امروز به مجلس آمدم گفتند نامه‌ات را تحویل بده! بعضی از نمایندگان هم در هفته فقط ۲ساعت را به دیدار با موکلان اختصاص داده‌اند. مثلا فقط دوشنبه ۱۰تا ۱۲. جلوی اسم برخی نمایندگان دیگر هم نوشته که ملاقات فقط در حوزه انتخابیه انجام می‌شود. یعنی همان چیزی که یوسفیان ملا گفته بود.

تجمع تمام

مشکلات مردم فقط با ملاقات‌های رو در رو با نمایندگان که به گوش نمایندگان نمی‌رسد، بعضی مشکلات هم صنفی هستند. اصلا زنده بودن مجلس به این بود که نمایندگان مشکلات صنفی را از طریق تجمعاتی که روبه‌روی مجلس انجام می‌شد، می‌شنیدند ‌یا می‌دیدند، خیلی وقت‌ها پیش می‌آمد که نمایندگان مجلس به جمع همین معترضان می‌آمدند و با آنها درددل می‌کردند. همین کافی بود، خیلی وقت‌ها حتی پیش می‌آمد که مجلس از همین طریق، در جریان اعتراض مردم به مصوبات نمایندگان قرار می‌گرفت. دی‌ماه سال۹۵ جمعی از آزادگان و جانبازان با تجمع مقابل مجلس شورای اسلامی خواستار اصلاح ماده ۵۱ قانون جامع خدمات‌رسانی و پرداخت فوق‌العاده ایثارگری به بازنشستگان ایثارگر این سازمان نظامی شدند.

یا چند سال پیش عده‌ای در اعتراض به لایحه حمایت از خانواده مقابل مجلس تجمع کرده بودند؛ یا سال۹۰ یکی از تجمعاتی که در مقابل مجلس شد منجر به لغو دوفوریتی مصوبه جنجالی نمایندگان درباره حقوق مقامات سیاسی شد. در مجلس هشتم وقتی اعتبارنامه یکی از نمایندگان شهرستان‌های آذربایجان شرقی به‌خاطر حاشیه‌هایی که ایجاد کرده بود، جمعی از مردم همان شهرستان روبه‌روی مجلس تجمع کرده و مجلس را تشویق به رد اعتبارنامه نماینده‌شان می‌کردند. این تجمعات جنس‌های مختلف دارد. این پویایی و ارتباط دوسویه مجلس با مردم قطع شده است. مسائل امنیتی لحاظ شده در روبه‌روی مجلس، اجازه برگزاری چنین تجمعاتی را نمی‌دهد؛ اصلا با موانع فیزیکی که روبه‌روی ورودی‌های مجلس ایجاد شده، جایی برای تجمع نیست. آخرین تجمعی که روبه‌روی مجلس انجام شده، همان روزی بود که حمله تروریستی به مجلس صورت گرفت.

آن روز جمعی از کسانی که سرمایه‌شان را در مؤسسات اعتباری از دست داده بودند، شکایت به مجلس آورده بودند. تروریست‌هایی که ۱۷خرداد به مجلس حمله کردند، جمهوریت نظام را نشانه گرفته بودند. آن روزافرادی از مردم عادی، مسئولان دفتر نمایندگان، کارکنان مجلس و نیروهای حفاظت مجلس به شهادت رسیدند تا این جمهوریت نظام ضربه نخورد. اقدامات حفاظتی جای خود، اما قطع شدن ارتباط وکلای ملت با ملت با ماهیت مجلس همخوان نیست.

ایسنا

نظرات کاربران
نظر شما

ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.

تازه‌ترین خبرها