«نقشه سیاسی» ناطق نوری در دوران پساهاشمی /پشت‌پرده استعفا دادن‌های پیدرپی شیخ نور

ساعت24- «شیخ نور» سیاست ایران، نه عزلت نشین شده نه بازنشسته سیاسی، او با سکوت نصفه و نیمه اش، بازهم در متن سیاست ایران است، خاصه این روزها که آیت الله هاشمی نیست و در بزنگاه مهم یک تصمیم سیاسی قرار گرفته است.

دومینوی استعفا به راه انداخته است، یک روز از دفتر بازرسی بیت رهبری و روز دیگر از هیئت موسس دانشگاه آزاد. سناریوهایی که جلو هر استعفا گذاشته می شود را هم به سرعت نقش بر آب می کند، نه حاضر است بعد از بیت رهبری، جای پایی در دولت رفیقش حسن روحانی برای خود دست و پا کند و نه گویا خبری از تکیه زدنش بر صندلی ریاست مجمع تشخیص است. روزهای شیخ علی اکبر ناطق نوری بعد از آیت الله هاشمی کمی مبهم و پیچیده در حال گذار است. شیخ در سکوت در حال تصمیم گیری است، «یک تصمیم سیاسی مهم».

خیالش برای 4 سال دیگر پاستور راحت شده است، مجلس را هم پر شده از نمایندگانی می بیند که بلاشک او را یاد روزهای تلخ مجلس نهم نخواهند انداخت، شوراهای شهر هم وضعیت امیدوار کننده ای دارند، شیخ در چنین فضای سیاسی چه تصمیمی گرفته است؟ همین روزها که خود را یکی بعد از دیگری از سمت ها فارغ می کند چه در سر دارد، شاید بخشی از جواب را بتوان از خلال صحبت های خود او برداشت کرد.
ناطق‌نوری می‌گوید کنار رفته است چرا که نمی‌توانسته در برابر حوادث سیاسی بی‌تفاوت باشد و مسوولیتی که او داشته نیاز به بی‌طرفی داشته است. او صراحتا گفته است که: «بنده شخصا خواه‌ناخواه وجهه سیاسی دارم و نمی‌توانم در برابر وقایع و حوادث سیاسی کشور، چه به لحاظ تکلیف شرعی و چه از نظر وظیفه ملی و انقلابی، بی‌تفاوت باشم. از طرف دیگر به هر حال این یک واقعیت است که تعارض حقیقی بین فعالیت سیاسی افراد در موقعیت‌های انتسابی به رهبری و حفظ جایگاه دفتر ایشان وجود دارد که علی‌القاعده باید مبرای از گرایشات متداول سیاسی باشد.»

ناطق صریح ترین پالس را به فضای سیاسی داده است، او در روزهای سیاسی بعد از آیت الله هاشمی قرار نیست دیگر عزلت نشین شده و سکوت کند، آنقدر برای خود مسئولیت مهمی تعریف کرده است که حتی از قیدوبندهای مربوط به مناصبش هم رها شود تا یک چهره یکدست سیاسی باشد و بس. ناطق نوری در چنین فضایی شاید بتواند بازهم محور شود، یک لیدر تمام عیار حتی برای رفقای دیروزش یعنی اصولگرایان. آن هم در روزهایی که نواصولگرایان و فرزندان اصولگرا علیه پدران خود شورش کرده اند و پدران هم فاز سکوت را کنار گذاشته و دیگر حاضر به تن دادن به سهم خواهی ها و باج خواهی های آنها نیستند. مانند آنچه موتلفه در پیش گرفته است یا افرادی چون باهنر که صراحتا از تن ندادن به سازوکارهای جوانترهای اصولگرا گفته است.

آمدن یک چهره در قدوقواره ناطق نوری یه کورسوی امید برای اصولگرایان خاصه سنتی های راست گرا است. شاید اصولگرایان در دوران دوری از قدرت به فکر جبران خطای خود در قبال ناطق برایند، همان خطایی که حمیدرضا جلایی پور از چهره های اصلاح طلب در توصیف آن گفته است «اصولگرایان به خطا حدود ۱۰ سال است که به آقای ناطق نوری پشت کرده‌اند، آقای ناطق کسی بود که می توانست این جریان را مدیریت کند. نگاه کنید در طرف مقابل کسی همچون آقای خاتمی جریان اصلاحات را مدیریت می کند، این مشکل بزرگی در میان اصولگرایان است.در حزب موتلفه و جامعه روحانیت مبارز نیز اوضاع را می بینیم. در جامعه روحانیت یک روزی افرادی همچون هاشمی رفسنجانی، ناطق نوری و حسن روحانی بودند اما امروز به آنها پشت کردند. اصولگرایان اکنون مشکل جدی مدیریت و پایگاه اجتماعی دارند. قطعا اگر اصولگرایان به سمت کسانی همچون ناطق نوری و علی لاریجانی و علی مطهری بروند وضع بهتری خواهند داشت.»

هرچند شیخ پیشتر از خزیدن خود به اتاق فکرهای تصمیم گیری گفته و تاکید کرده بود «در دنیا سیاسیون باید عمر سیاسی برای خود تعریف کنند، کهنه‌کارهای سیاسی باید به اتاق فکر بروند» اما فقدان آیت الله هاشمی همان بزنگاهی است که می تواند ناطق را از پشت پرده ها به روی صحنه سیاست بیاورد. شواهد می گوید ناطق نوری از این پس در سیاست ایران پررنگ تر خواهد شد، باید منتظر تصمیمات سیاسی شیخ بود.

خبرانلاین