رفتن به محتوا
تلویزیون سام با ۲ سال ضمانت سام سرویس
کد خبر 286765

معاون رییس جمهوری در یک میزگرد اعلام کرد

منافع ملی را به دوران ریاست خود نفروشیم

ساعت24-عیسی کلانتری بدون تردید از صریح اللهجه ترین سیاستمداران ایرانی پس از پیروزی انقلاب اسلامی به حساب می آید که البته برای زبان تیزش هزینه ها یی داده ا و هنوز ازاین رک گویی دست برنداشته است و بسیار با حرارت نکاتی را یاد آور می کند که شایددیگران از بیان آن ناتوان هستند. او اکنون در مقام ریاست سازمان حفاظت محیط زیست شاید ناچار باشد حرفهای شجاعان و صف شکنانه بزند.

89+159
style="text-align:justify">وی در تازه ترین بحثی که در یک میزگرد انجام شده در اتاق بازرگانی ایران داشته است می گوید"باید رودربایستی را کنار بگذاریم. اداره سیستم امروز در کشور مشکل و پیچیده است. برخی از مسائل ساختاری است. یعنی اختیارات با مسئولیت همسویی ندارد.جایی اختیارات کم هست و مسئولیت زیاد و یکجا برعکس اختیارات زیاد است و مسئولیت کم. من معتقدم اگر منافع ملی در رأس باشد خیلی از مشکلات ما حل می‌شود".کلانتری در جای دیگری از میز گرد می گوید "من معتقدم وقتی‌که منافع ملی حذف شود چنین خطایی طبیعی است. ما در دنیا جز معدود (شاید رتبه سوم راداریم) کشورهایی هستیم که اهمیت منافع ملی را درک نکرده‌ایم. وقتی منافع ملی را از تصمیم‌گیری‌ها حذف می‌کنید همه تصمیم‌ها سیاسی می‌شود. فرقی نمی‌کند چه در نیروی انسانی، چه در صنعت و چه در اقتصاد و چه در مسائل محیط‌زیستی و آب منافع ملی را حذف کرده‌ایم و منافع ملی را فروخته‌ایم به دوران ریاستی خودمان. یعنی اینکه بنده در 4 سال اول تصمیمات بزرگی اتخاذ نکنم به خاطر 4 سال بعدی. یعنی ریسک نکنیم. بخصوص در جامعه پوپولیستی رأی خریدوفروش می‌شود و دروغ بیشتر خریدار دارد."
روحانی محافظه کاری را کنار بگذارد
به نظر من، از مجموع روسای جمهوری که بعد از انقلاب داشتیم به لحاظ سوابق و شخصی دکتر روحانی شاید کامل‌ترین شخصی است که تمام دوره‌هایی که یک رئیس‌جمهور باید در آن تجربه‌دیده باشد و یاد بگیرد را باهم دارد. نماینده مجلس بود، جانشین فرمانده کل قوا در جنگ بود، 16 سال دبیر عالی شورای امنیت بود و همه گزارش‌های عادی، سری و فوق سری شورای عالی امنیت را خوانده بود. مهم‌تر از آن در مرکز تحقیقات استراتژیک حضور داشت و تمام گزارش‌ها خرد و کلان در اختیارش بود و البته اهل مطالعه هم بود. ایشان بعد از گذراندن همه دوره‌ها به‌عنوان رئیس‌جمهور انتخاب شد. منهای آن بدشانسی‌هایی که داشته باید تجربیات خود را برای شکوفا شدن و کارآمدی دولت به کار می‌گرفت. آقای روحانی به‌اندازه کافی اطلاعاتی که یک رئیس‌جمهور برای اداره کشور را لازم دارد؛ بیش از آن حد استاندارد توانایی دارد. ولی چه باید بکند که بهره‌وری و کارآمدی دولتش بالا برود؟ در بعد سیاست خارجی ایشان خیلی خوب مسلط است. خودش در این حوزه سه دهه تجربه داشته و دوران کارآموزی و حتی استادی خود را هم گذرانده است و به بازنشستگی رسیده است. دکتر روحانی دوران سخت را در دولت یازدهم پشت سر گذاشته است و الآن چند کار مهم را در دستور کار قرار دهد و از این قابلیت‌ها استفاده کند. اول با رعایت قوانین و مقررات موجود در کشور، چه در چارچوب قوانین اساسی و چه در چارچوب قوانین موجود دیگر محافظه‌کاری کنار بگذارد. یعنی مقداری تصمیمات بزرگ در زمینه‌های بزرگ بگیرد. مثل همان تصمیمی که به کمک مقام معظم رهبری در تصمیمات هسته‌ای گرفته است. یکی دیگری و مهم‌ترین آن در مسائل آموزشی است. من معتقدم دولت باید در این حوزه تصمیمات مهمی بگیرد. بالای 75 درصد فارغ‌التحصیلان دانشگاهی کشور تقریباً در همه رشته‌ها کارایی ندارند. در بخش کشاورزی و جنگل نزدیک 74 درصد فارغ‌التحصیلان غیرفعال و بیکارند. بیکار کسی است که بیش از یک ساعت در هفته کار نداشته باشد و فرم بیکاری پر کند. در پزشکی، بهداشت، مهندسی وضعیت این‌گونه بود و علوم انسانی که وضعیت خیلی بدتر بود. پس دولت نیاز به تحولات گسترده در حوزه آموزش دارد. این‌یکی از سطوح اصلی مشکلات نهادینه‌شده در ساختار نظام آموزشی است که باید دولت تصمیم متهورانه درباره آن بگیرد. البته خود این تصمیم هم در سال‌های قبل هم لازم بود که شاید با سرنوشت سیاست خارجی گره‌خورده بود. باید در سیاست داخلی هم این کار را انجام داد. مثلاً به معضل کشور در حوزه مدیریت آب اشاره می‌کنم؛ اگر این روندهای قبلی در دولت یازدهم هم ادامه می‌یافت معتقد هستم تا 15 سال آینده این سرزمین خشکِ خشک می‌شد. چه می‌خواهیم با کشور لم‌یزرع و خشک بکنیم؟ شما اگر رشد اقتصادی‌تان منفی باشد امید دارید که روزی رشد اقتصادی کشور مثبت شود. ولی اگر آبی که از میلیون‌ها سال پیش در زیرزمین جمع شده تمام بشود چه‌کار خواهید کرد؟ دکتر روحانی باید و باید تصمیمات بزرگ بگیرد و از تمام قابلیت‌ها و توان ممکن استفاده بشود.
تصمیم های بزرگ بگیریم


من معتقدم که سیاست‌های منطقه‌ای، سیاست‌های پشت پرده در شورای اسلامی کار را به این سمت‌وسو می‌برد. در دولت یازدهم دیدید که وزرای دولت دکتر روحانی را حتی به دلیل تصمیمات کلان درست خود استیضاح می‌کردند. آقای چیت‌چیان الآن این شجاعت را پیدا کرد که به‌صراحت از مسائل و مشکلات کلان ساختاری و مدیریتی و معضل آب بگوید. ایشان تنها وزیر بعد از انقلاب است که با شجاعت می‌گفت من باید استحصال آب را کم کنم. اما فوری به لبه استیضاح می‌رود. من به آقای چیت‌چیان گفتم که مشکل حوزه آب زمانی اصلاح می‌شود که 10 وزیر استیضاح بشود تا بعضی‌ها به‌تبعات تصمیم‌گیری غلط خود پی ببرند و آن موقع حوزه تخصصی با مدیران کار بلد و آشنا اداره می‌شود. بالاخره اگر وزیر استیضاح شود 9 وزیر بعدی بیایند و همان سیاست درست و همان برنامه صحیح را پیش ببرند این مشکلات برطرف خواهد شد. بالاخره با این کار خواهند فهمید که کدام سیاست درست است و کدام غلط. این رویه باید در سیاست خارجی، آموزش، اقتصاد، کشاورزی، شهرسازی، فرهنگ و ارشاد و ... باشد. باید منافع ملی را در نظر گرفت. ما حتی در مسئله ورزشی خود هم با این سیاسی‌کاری‌ها روبرو هستیم. دکتر روحانی اما امیدوار هستیم با محافظه‌کاری کمتر و تدبیر بیشتر تصمیمات بزرگ‌تری دولت دوازدهم را پیش ببرد. باید ساختارها را اصلاح کرد. از تصمیمات بزرگ عدول نکرد تا ملت حمایت کند. واقعاً وقتی مسائل با مردم در میان گذاشته می‌شود مشکلات برطرف می‌شود. الآن چهار سال است که مردم در مصرف آب شروع به صرفه‌جویی کرده‌اند و سرانه آب ما زیر 1300 مترمکعبدر سال است درحالی‌که دو سال پیش مصرف ما به‌اندازه کشورهایی بود مصرف 5000 مترمکعبدر سال داشت. امروز یکی از ارومیه آمده بود و می‌گفت کمک کنید به‌جای مصرف آب، یخ خشک در کارواش‌ها استفاده بشود. ما سالیانه یک‌ونیم میلیون مترمکعب آب مصرف می‌کنیم که با این کار همین مقدار آب صرفه‌جویی خواهد شد. باید به این توانمندی‌ها و قابلیت‌های کوچک توجه کرد تا نتیجه بزرگ‌تری حاصل شود. پس باید به قابلیت نهادهای مدنی و سازمان‌های مردم‌نهاد توجه کرد. بهترین راهکار را مردم ارائه می‌دهد. محدودیت فساد می‌آورد.

نظرات کاربران
نظر شما

ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.

تیتر داغ
تازه‌ترین خبرها