جذب سرمایه خارجی و آینده ایران

style="text-align:justify"> محمدصادق جنان‌صفت - لحظه‌ای چشم‌های خود را ببندید و حدود سه، چهار میلیون بیکار ایرانی را تصور کنید که سردرگم و پریشان و غمگین و ناامید دنبال کار می‌گردند و خسته و ناراحت روز را شب می‌کنند و این تکرار ملال‌انگیز را ادامه می‌دهند. این سه، چهار میلیون بیکار را آمارهای رسمی اعلام می‌کنند و بدون تردید اگر اشتغال ناقص و شاغلانی که در شرایط خاص و دور از تحصیلات کار می‌کنند را به آنها اضافه کنید، وضع وخیم‌تر خواهد شد. از آن بدتر اینکه اکثریت بیکاران جوان ایرانی کسانی هستند که در دانشگاه‌های دولتی، آزاد یا خصوصی تحصیلات دانشگاهی دارند. برای اینکه این لشکر انبوه بیکار عصیان‌زده نشوند، باید برای آنها راهی پیدا کرد و شغل ایجاد کرد. برای اینکه شغل ایجاد شود، باید اقتصاد ایران از کم‌تحرکی فعلی عبور کند و بخش‌های گوناگون آن به حرکت درآید. برای ایجاد تحرک در اقتصاد نیازمند سرمایه‌گذاری هستیم. سرمایه‌گذاری از دو محل پس‌انداز ملی و پس‌انداز جهانی به دست می‌آید.

پس‌انداز ملی به دلیل رشدهای پرنوسان و کم‌شتاب تضعیف شده است و دولت نیز نمی‌تواند در این‌باره کاری کند. پس باید از پس‌انداز جهانی استفاده کرد. پس‌اندازکنندگان خارجی حاضر نیستند سرمایه خود را به جایی ببرند که ریسک در آن بالاست و ابهام در سیاست‌های اقتصادی به دلیل سیاست‌زدگی در اوج قرار دارد. برای اینکه از دور خبیث رشد کم، درآمد کم، سرمایه‌گذاری کم و اشتغال ناقص بیرون بیاییم و این دور باطل بشکند، باید از جایی وارد شد. بهترین محل برای شکستن دور خبیث جذب سرمایه‌گذاری خارجی است. چرا سرمایه‌گذاران خارجی نمی‌آیند؟ چه تضمینی باید داد؟ از کدام راه باید آنها را به داخل دعوت کرد؟ به نظر می‌رسد اکنون حل این معما مهم‌ترین اولویت دولت در حال تاسیس است. هر وزیر اقتصادی یا سیاسی یا فرهنگی و همه نهادهای قدرت و نهادهای اداره‌کننده جامعه باید در صف جذب سرمایه‌گذار خارجی باشند تا سرزمین تاریخی و قدیمی ایران بیش از این آسیب نبیند. دولت دوازدهم به ویژه اعضای کابینه باید هم‌قسم شوند که در طول فعالیت چهار سال آتی، اولویت کارشان حل این مشکل باشد.

اعضای دولت باید همه صاحبان قدرت در ایران را به پیامدهای تلخ ادامه وضع موجود در اقتصاد آگاه سازند و برای یک دوره پرفشار آماده شوند تا سختی‌های این اصرار تعطیل‌ناشدنی را به جان خریداری کنند. برجام سیاست خارجی ایران تا جایی برای ایران مفید بوده که از شر تحریم‌ها رها شده و حالا برجام سرمایه‌گذار خارجی باید در دستور کار باشد. این مساله که جذب سرمایه‌گذار خارجی برای ایران ضرورت دارد یا نه، جایش را به این پرسش داده است که اگر سرمایه‌گذاران خارجی نیایند، احتمال سقوط وجود دارد و هیچ قدرتی نمی‌تواند از وقوع این احتمال جلوگیری کند. مرد میدان شجاعت این روزها کسی است که بتواند گامی در مسیر جذب سرمایه خارجی بردارد.