کارآفرین صنعتی و پژوهشگر اقتصادی
با سهم 33صدم درصدی در تجارت جهانی، روی ایران حساب نمی کنند
ساعت24-سید محمد بحریینیان مدیر و مالک واحد صنعتی تکلان توس در مشهد نزد اعضای نمایندگان اتاق ایران نوعی مقبولیت کارشناسی داردو بازرگانان و به ویژه صنعتگران به دلیل اینکه او سخنانش را به آمار و اطلاعات رسمی مستند می کند بادقت به سخنانش گوش می دهند.
اگر در دستیابی به رشد اقتصادی و صنعتی ناکامی داشته ایم به دلیل رفتارهای ضعیف مدیران اقتصادی و صنعتی بوده و هست. وی خطاب به هیات رییسه اتاق ایران تاکید کرد مشکل این است که اعضای اتاق مستمعان خاموش شده اند و مطالبه گری واقعی از وزیران انجام نمی شود .ما هرگز از وزیران صنعتی ایران توضیح نمی خواهیم . بحرینیان خواستار این شد که دست کم از دووزیر دولت دهم و یازدهم دعوت شود تا به اتاق بیایند و با آنها به طور مشروح گفت وگو شود که چه شد برنامه های ارایه شده آنها پیاده نشد . چرا انهایی برنامه هایی دادند که قابلیت اجرا پیدا نکرد. متاسفانه می بینیم که وزیران دولت دوازدهم با همان برنامه ها می آیند و با تایید مواجه می شوند. حالا که دولت دوازدهم تازه کارش را شروع کرده است باید با وزیران اقتصادی گفت و گوی جدی داشته باشیم. بحرینیان با تاکید بر اینکه سهم ایران از تجارت جهانی به کمتر از 34 در صد رسیده است تصریح کرد هیچ کشوری در دنیا در برابر ایران تعظیم نخواهد کرد و مانباید بیراهه برویم و تصور کنیم با این میزان قدرت اقتصادی در دنیا روی ما حساب باز می کنند.
درخواست ازوزیران دولت دوازدهم
به گزارش ساعت 24 شافعی رییس اتاق ایران نیز در این نشست خواستار توجه واقعی به بخش خصوصی شد. اوگفت:خواستار وزرایی هستیم که هوشمندانه عمل کنند و در عرصه تصمیم‌گیری با حفظ منافع بلندمدت، دولت را چابک، سبک و کم‌هزینه کنند.معتقدیم زمان آن رسیده تا به بخش خصوصی و کارآفرینان واقعی جامعه و دانشگاهیان مستقل، فرصت‌های لازم برای ارائه طریق در مناسبات اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی داده شود.
ما نیز به عنوان نمایندگان بخش خصوصی در جمع خودمان باید قبول کنیم و تعهد دهیم که اگر به عنوان نمایندگان این بخش مورد مشورت کارشناسی قرار گرفتیم و مسئولیتی را پذیرفتیم، فارغ از مناسبات داخلی و با گروهی و شخصی، منافع بلندمدت جامعه را مدنظر قرار داده و سخن حق بگوییم.درخواست ما از وزرای محترم اقتصادی این است که جایگاه واقعی بخش خصوصی و کارآفرینان اقتصادی و تولیدی در جامعه فقط نمی‌تواند محدود به تعدادی جلسه مشورتی و در نهایت عضویت در نهادهای تأثیرگذار در اقتصاد باشد، آن هم در خیلی از موارد بدون حق رأی. این چه معنایی دارد که مدام در مناسبت‌های مختلف از بخش خصوصی نام برده شود و خواستار پشتوانه و تجربه آنها باشیم و از سوی دیگر در برنامه‌ریزی‌های و سیاست‌گذاری‌ها و حتی کنترل‌ها، حقی برای آنها قائل نباشیم؟بنابراین خواستار آن هستیم که بخش خصوصی واقعی بیشتر مورد مشورت قرار گیرد و برای اظهار نظرات آنها، حق شایسته‌ای آنچنان که باید باشد، در نظر گرفت.در اینجا اجازه می‌خواهد توجه شما را به موارد دیگر موجود در کشور جلب کنم که امروز بخش جدائی‌ناپذیری از اقتصاد و جامعه ایرانی هستند.
کشور ما در حوزه زیست‌محیطی از فرسایش خاک، جنگل‌ها و مراتع در حال نابودی، بحران آبی، خشک‌سالی، خشک شدن تالاب‌ها، دریاچه‌ها، رودخانه‌ها، آلودگی آب‌وخاک، طراحی پروژه‌های متعدد و ناتمام در حوزه‌های عمرانی و شهری، ساخت‌وسازهای بی‌ضابطه، بدقوارگی و آشفتگی و به‌هم‌ریختگی فضاهای شهری، نبود سیستم حمایتی اثربخش از افراد ناتوان اجتماعی به جز سیستم‌های اعانه‌ای بی‌اثر، سطح پایین اعتماد و سرمایه اجتماعی در حوزه اقتصادی، عدم هماهنگی ثمربخش در اقتصاد، عدم حمایت از نخبگان، مراکز متعدد تصمیم‌گیری در حوزه اقتصادی و بسیاری موارد دیگر، رنج می‌برد.در یک کلام می‌توان منشأ همه این مشکلات را در نبود سازمان‌های قوی خلاصه کرد؛ عدم شکل‌گیری سازمان‌های قوی و مراکزی که توانایی لازم برای مدیریت درست هر یک از حوزه‌های اقتصادی، اجتماعی و زیست‌محیطی را داشته باشند.
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.