کد خبر
535697
واکنش بهروز غریبپور به منتقدان طرح ایجاد حریم امن پیرامون یک بنای فرهنگی
خانوادهها از اطراف «تئاترشهر» میترسند
ساعت 24-وضعیت ساختمان و محیط پیرامونی تئاترشهر بحرانی است. مرور گذرا به آنچه در سالهای اخیر بر سر این بنای فرهنگی آمده نشان میدهد هرچه سریعتر باید برای مراقبت و حراست از این مجموعه فکری شود. همین چند سال قبل بود که تیراندازی در مقابل تئاترشهر یا سرقت از مجموعه خبرساز شد. سارقان حتی به دستگیرههای در سالن اصلی مجموعه تئاترشهر رحم نکرده بودند.
اتفاقی که بار دیگر زنگ خطر ناامنی در پیرامون این بنای ثبت شده میراث ملی را به صدا درآورد. زنگ خطری که رسانهها به جد معتقد بودند از سوی مسوولان شنیده نمیشود.خبرگزاریها نوشته بودند در سالهای اخیر شاهد بروز اتفاقاتی تاثربرانگیز در محیط پیرامونی مجموعه تئاترشهر هستیم که «سرقت کاشیهای» نمای این مجموعه تئاتری از جمله این اتفاقات است و در روزهای اخیر بار دیگر شاهد بروز چنین اتفاقی هستیم و اینبار دستگیرههای بیرونی در سالن اصلی مجموعه که ثبت میراث فرهنگی هم هست، سرقت شد. پیمان شریعتی، مدیر وقت مجموعه تئاترشهر درباره سرقت دستگیرههای بیرونی در سالن اصلی این مجموعه تئاتری گفته بود: «متاسفانه طی روزهای اخیر ۴ عدد از دستگیرههای بیرونی در سالن اصلی مجموعه تئاترشهر دزدیده شد و برای جلوگیری از بروز مجدد این اتفاق دستور دادم باقی دستگیرهها هم باز شود تا تکلیف این موضوع روشن شود. متاسفانه این مشکل را در بحث محیطی تئاترشهر داریم و چند روزی است که با کلانتری و پلیس پارک صحبتهایی کردهایم زیرا باید شرایطی را برای حفاظت از مجموعه تئاترشهر ایجاد کنیم. تمام این اتفاقات بیانگر این مهم است که باید بحث محصور کردن محیط پیرامون مجموعه تئاترشهر که بارها و بارها مطرح شده، جدی گرفته شود و تمام ارگانهای مسوول در این حوزه برای این جریان اهمیت ویژهای قائل باشند.» شریعتی این دغدغه را سه سال قبل مطرح کرد. او درباره وضعیت همکاری شهرداری و شورای شهر تهران درباره بحث محصور کردن محیط پیرامون مجموعه تئاترشهر، یادآور شده بود: «در مقطعی دوستان شورای شهر به مجموعه تئاترشهر آمدند و بازدیدی از مجموعه و محیط پیرامون آن داشتند و صحبتهایی درباره محصور کردن محیط پیرامون تئاترشهر انجام شد ولی به دلیل تغییر و تحولات شهرداری و شورای شهر این امر متوقف شده است و چندین بار هم که پیگیری کردیم به نتیجه عملیاتی نرسیدیم. لذا در انتظار ایجاد ثبات در شورای شهر و شهرداری هستیم تا این امر را پیگیری کنیم. باید محصور کردن فضای پیرامون تئاترشهر اجرایی شود.» درخواستی که هنرمندان و رسانهها ظرف یک دهه اخیر بارها بیان کردند و متاسفانه هربار بدون پاسخ دقیق از سوی مسوولان کار به فردا واگذار شد. حضور ابراهیم گلهدارزاده به عنوان مدیر تئاترشهر در ماههای اخیر موجب شد بحث ایجاد حریم بار دیگر جدی گرفته شود. اتفاق مهمی که بهواسطه تخصص و شناخت او از مجاری دقیق و درست در دستور کار قرار گرفت. بهروز غریبپور روز گذشته در گفتوگو با خبرگزاری مهر نسبت به این تصمیم واکنش نشان داده و با تایید لزوم ایجاد حریم برای تئاترشهر گفته است: من قطعا موافق مشخص شدن حریم مجموعه تئاترشهر هستم و دلایل متعددی هم برای این موافقت دارم. وقتی در زمان مدیریت آقای کرباسچی در شهرداری تهران این تصمیم گرفته شد که نردههای پارکها برداشته شود، منظور نردههای پارک بود نه نردههای ساختمانهایی که در درون پارکها قرار گرفتهاند. بنابراین این تداخل صورت گرفت که وقتی نردههای پارک دانشجو برداشته باشد این تصور به وجود آمد که تئاترشهر هم جزیی از پارک دانشجو است. در حالی که نوع فعالیت تئاترشهر و نوع حضور افراد در این بنا تابع یک نظم و ارتباطات دیگر است. در آن زمان یک تداخل موضوعی صورت گرفت که متاسفانه برایش راهحلی درنظر گرفته نشد و همه خوشحال بودند که نردهها برداشته شده و نوعی آزادی رفت و آمد به فضاهایی اینگونه ایجاد شده است. در حالی که الان میبینیم متاسفانه در یک شرایط سیاسی، اقتصادی و اجتماعی دیگر همین برداشته شدن نردهها تبدیل به معضلهای فراوانی شده است.
غریبپور با اشاره به مقطعی از زمان که به عنوان شهردار «ناحیه سبز» شامل مجموعه تئاترشهر فعالیت داشت، گفت: با آقای ملک مدنی شهردار وقت مکاتبات و بازدیدی کردیم که چگونه میتوانیم حریم تئاترشهر را احیا کنیم. ایشان موافقت کرد ولی موافقت به عمر مدیریتشان در شهرداری تهران قد نداد و من هم شهردار ناحیه سبز نبودم. بعدها وقتی مدیریت مرمت و بازسازی تئاترشهر را برعهده گرفتم بار دیگر این موضوع را پیگیری کردم. گزارشی تفصیلی با همکاری شرکتی که مشاور اجرایی ما بود ارایه دادیم که حریم هم بیرون و هم درون تئاترشهر دوباره لحاظ شود تا مصیبتهایی که ساختمان و اطراف تئاترشهر دیده، کنترل شود. در بررسی صورت گرفته دیدیم که هر کسی با دلیل یا بیدلیل به محض اینکه به ماموران حراست در ورودی بگوید که با روابط عمومی کار دارم، به راحتی اذن ورود به داخل مجموعه را میگیرد. اولین صدمهای که از این بیحریمی دامن تئاترشهر را میگرفت این بود که ما در دستشوییهای طبقه دوم مجموعه دهها سرنگ تزریق مواد مخدر پیدا کردیم. وقتی ورود به ساختمان آزاد باشد قطعا چنین نتایجی نیز حاصل میشود. این هنرمند باسابقه تئاتر درباره تدبیری که در آن مقطع زمانی برای حفظ حریم درونی مجموعه تئاترشهر مدنظر قرار داده بود، توضیح داد: ما جامعه مخاطبان روابط عمومی مجموعه تئاترشهر را دستهبندی کردیم و براساس آن به این نتیجه رسیدیم که روابط عمومی در بخش مبدا و ورودی مجموعه قرار گیرد تا اطلاعات مربوط به فعالیتها و اجراها را دراختیار مراجعان این بخش قرار دهد. برای خبرنگاران و اصحاب رسانه نیز که قصد مصاحبه با هنرمندان و گروههای تئاتری را داشتند، اتاقی مخصوص مصاحبه درنظر گرفتیم.
غریبپور همچنین درباره بعضی نقدهای غیرکارشناسی درباره ایجاد حریم امن پیرامون بنای تئاترشهر میگوید: از همان موقع رسانهها شروع به نقد کردن این قضیه کردند و من همان موقع مصاحبههایی انجام دادم تا استدلال ما در این خصوص را بدانند. بر این اساس تئاترشهر حریمی در درون نداشته و ندارد. با گذشت زمان شاهد هستیم که وضعیت محیط بیرونی تئاترشهر به قدری مصیبت بار شده و ناامنی شدیدی به وجود آورده و همین امر باعث شده تا بسیاری از جوانان و خانوادهها جرات قدم زدن در محیط پیرامون تئاترشهر را نداشته باشند. «باغ لوکزامبورگ» در پاریس که نزدیک «کمدی فرانسز» به عنوان تماشاخانه ملی فرانسه است، حریمی مشخص دارد. «هاید پارک» لندن نیز دارای حریم است. مدیرعامل اسبق خانه هنرمندان ایران تاکید کرد: تئاترشهر به عنوان ساختمانی که ثبت میراث ملی شده و ساختمانی فرهنگی است، باید حریمی فرهنگی نیز داشته باشد و وقتی افراد به سمت تئاترشهر میآیند بدانند هدف تماشای تئاتر است یا گذران اوقاتی فرهنگی. اگر کسی هم قصد ورود به پارک دانشجو را دارد که از سمت دیگری وارد پارک شود. این هنرمند میپرسد: «هدف ما از ایجاد نکردن حریم برای تئاترشهر چیست؟ میخواهیم بگوییم که پیشرفتهتر از کشورهای دیگر جهان که برای بناهای فرهنگی و هنریشان ارزش قائلند هستیم؟» به گفته او اگر اینگونه است میگویم که برای برخی تئاتریها نفس اعتراض مهم است زیرا نمیتوانند استدلال کنند. غریبپور در بخش دیگری از سخنان خود به ارایه طرحی پیشنهادی به ملک مدنی شهردار اسبق شهر تهران اشاره کرد و گفت: در آن طرح به شهردار وقت تهران پیشنهاد دادم که در حریم تئاترشهر به شکلی حرفهای فضاهایی برای پذیرایی و همچنین ارایه محصولات فرهنگی طراحی شود تا علاوه بر اینکه برای تئاتریها اشتغالزایی میشود، مراجعهکنندگان نیز بدانند اوقات فرهنگی خود را در مجموعه تئاترشهر چگونه سپری کنند.
سرپرست گروه تئاتر «آران» درباره چرایی اجرایی نشدن ایجاد حریم تئاترشهر از سوی مدیران و مسوولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و شهرداری تهران، تصریح کرد: وقتی قرار بود در ضلع شمالی فضای مجموعه تئاترشهر ایستگاه مترو احداث شود، تجمع و اعتراض کردند بدون اینکه بدانند چرا. الان ایستگاه مترو به نام مجموعه تئاترشهر است و دسترسی به این بنا و همچنین تالار وحدت، تالار حافظ و تالار فردوسی و بسیاری دیگر از سالنهای خصوصی را راحتتر کرده است. جدا از نامناسب بودن یا نبودن ظاهر ایستگاه، موضوع مدنظر امکان و تبلیغی است که برای تئاترشهر فراهم کرده است. اگر طرح حریم تئاترشهر اجرایی نمیشود به خاطر اینگونه اعتراضات بیاستدلالی است که برخی انجام میدهند و مسبوق به سابقه است. شهرداری تهران از بیم اینکه مبادا به حریم تئاترشهر تعدی شود دست نگه داشته است. او در ادامه سخنان خود با بیان اینکه برای سالنهای تئاتر زمان شکسپیر و همچنین تکیه دولت حریم وجود داشته است، یادآور شد: پهنه رودکی که شکل گرفته فضای مقابل تالار وحدت را امن کرده است. چند ماه قبل مقابل تالار وحدت ایستگاه تاکسیها بود، فلاسک و زیرانداز میآوردند، آنجا مینشستند، دراز میکشیدند و فضایی غیرفرهنگی ایجاد کرده بودند. ببینید دور تا دور تئاترشهر چه مصیبتی شکل گرفته است. اگر میخواهیم بهترین آثار صحنهای را داشته باشیم چگونه میتوان از کانالی زشت عبور کرد و به زیبایی رسید. تصور میکنم دوستانی که معترض هستند توجیه نیستند و فقط نفس اعتراض برایشان مهم است.
غریبپور با اشاره به مقطعی از زمان که به عنوان شهردار «ناحیه سبز» شامل مجموعه تئاترشهر فعالیت داشت، گفت: با آقای ملک مدنی شهردار وقت مکاتبات و بازدیدی کردیم که چگونه میتوانیم حریم تئاترشهر را احیا کنیم. ایشان موافقت کرد ولی موافقت به عمر مدیریتشان در شهرداری تهران قد نداد و من هم شهردار ناحیه سبز نبودم. بعدها وقتی مدیریت مرمت و بازسازی تئاترشهر را برعهده گرفتم بار دیگر این موضوع را پیگیری کردم. گزارشی تفصیلی با همکاری شرکتی که مشاور اجرایی ما بود ارایه دادیم که حریم هم بیرون و هم درون تئاترشهر دوباره لحاظ شود تا مصیبتهایی که ساختمان و اطراف تئاترشهر دیده، کنترل شود. در بررسی صورت گرفته دیدیم که هر کسی با دلیل یا بیدلیل به محض اینکه به ماموران حراست در ورودی بگوید که با روابط عمومی کار دارم، به راحتی اذن ورود به داخل مجموعه را میگیرد. اولین صدمهای که از این بیحریمی دامن تئاترشهر را میگرفت این بود که ما در دستشوییهای طبقه دوم مجموعه دهها سرنگ تزریق مواد مخدر پیدا کردیم. وقتی ورود به ساختمان آزاد باشد قطعا چنین نتایجی نیز حاصل میشود. این هنرمند باسابقه تئاتر درباره تدبیری که در آن مقطع زمانی برای حفظ حریم درونی مجموعه تئاترشهر مدنظر قرار داده بود، توضیح داد: ما جامعه مخاطبان روابط عمومی مجموعه تئاترشهر را دستهبندی کردیم و براساس آن به این نتیجه رسیدیم که روابط عمومی در بخش مبدا و ورودی مجموعه قرار گیرد تا اطلاعات مربوط به فعالیتها و اجراها را دراختیار مراجعان این بخش قرار دهد. برای خبرنگاران و اصحاب رسانه نیز که قصد مصاحبه با هنرمندان و گروههای تئاتری را داشتند، اتاقی مخصوص مصاحبه درنظر گرفتیم.
غریبپور همچنین درباره بعضی نقدهای غیرکارشناسی درباره ایجاد حریم امن پیرامون بنای تئاترشهر میگوید: از همان موقع رسانهها شروع به نقد کردن این قضیه کردند و من همان موقع مصاحبههایی انجام دادم تا استدلال ما در این خصوص را بدانند. بر این اساس تئاترشهر حریمی در درون نداشته و ندارد. با گذشت زمان شاهد هستیم که وضعیت محیط بیرونی تئاترشهر به قدری مصیبت بار شده و ناامنی شدیدی به وجود آورده و همین امر باعث شده تا بسیاری از جوانان و خانوادهها جرات قدم زدن در محیط پیرامون تئاترشهر را نداشته باشند. «باغ لوکزامبورگ» در پاریس که نزدیک «کمدی فرانسز» به عنوان تماشاخانه ملی فرانسه است، حریمی مشخص دارد. «هاید پارک» لندن نیز دارای حریم است. مدیرعامل اسبق خانه هنرمندان ایران تاکید کرد: تئاترشهر به عنوان ساختمانی که ثبت میراث ملی شده و ساختمانی فرهنگی است، باید حریمی فرهنگی نیز داشته باشد و وقتی افراد به سمت تئاترشهر میآیند بدانند هدف تماشای تئاتر است یا گذران اوقاتی فرهنگی. اگر کسی هم قصد ورود به پارک دانشجو را دارد که از سمت دیگری وارد پارک شود. این هنرمند میپرسد: «هدف ما از ایجاد نکردن حریم برای تئاترشهر چیست؟ میخواهیم بگوییم که پیشرفتهتر از کشورهای دیگر جهان که برای بناهای فرهنگی و هنریشان ارزش قائلند هستیم؟» به گفته او اگر اینگونه است میگویم که برای برخی تئاتریها نفس اعتراض مهم است زیرا نمیتوانند استدلال کنند. غریبپور در بخش دیگری از سخنان خود به ارایه طرحی پیشنهادی به ملک مدنی شهردار اسبق شهر تهران اشاره کرد و گفت: در آن طرح به شهردار وقت تهران پیشنهاد دادم که در حریم تئاترشهر به شکلی حرفهای فضاهایی برای پذیرایی و همچنین ارایه محصولات فرهنگی طراحی شود تا علاوه بر اینکه برای تئاتریها اشتغالزایی میشود، مراجعهکنندگان نیز بدانند اوقات فرهنگی خود را در مجموعه تئاترشهر چگونه سپری کنند.
سرپرست گروه تئاتر «آران» درباره چرایی اجرایی نشدن ایجاد حریم تئاترشهر از سوی مدیران و مسوولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و شهرداری تهران، تصریح کرد: وقتی قرار بود در ضلع شمالی فضای مجموعه تئاترشهر ایستگاه مترو احداث شود، تجمع و اعتراض کردند بدون اینکه بدانند چرا. الان ایستگاه مترو به نام مجموعه تئاترشهر است و دسترسی به این بنا و همچنین تالار وحدت، تالار حافظ و تالار فردوسی و بسیاری دیگر از سالنهای خصوصی را راحتتر کرده است. جدا از نامناسب بودن یا نبودن ظاهر ایستگاه، موضوع مدنظر امکان و تبلیغی است که برای تئاترشهر فراهم کرده است. اگر طرح حریم تئاترشهر اجرایی نمیشود به خاطر اینگونه اعتراضات بیاستدلالی است که برخی انجام میدهند و مسبوق به سابقه است. شهرداری تهران از بیم اینکه مبادا به حریم تئاترشهر تعدی شود دست نگه داشته است. او در ادامه سخنان خود با بیان اینکه برای سالنهای تئاتر زمان شکسپیر و همچنین تکیه دولت حریم وجود داشته است، یادآور شد: پهنه رودکی که شکل گرفته فضای مقابل تالار وحدت را امن کرده است. چند ماه قبل مقابل تالار وحدت ایستگاه تاکسیها بود، فلاسک و زیرانداز میآوردند، آنجا مینشستند، دراز میکشیدند و فضایی غیرفرهنگی ایجاد کرده بودند. ببینید دور تا دور تئاترشهر چه مصیبتی شکل گرفته است. اگر میخواهیم بهترین آثار صحنهای را داشته باشیم چگونه میتوان از کانالی زشت عبور کرد و به زیبایی رسید. تصور میکنم دوستانی که معترض هستند توجیه نیستند و فقط نفس اعتراض برایشان مهم است.
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.