پیاده کردن نقشه باغ و کاشت و هرس اولیه مرکبات
برای پیاده کردن نقشه باغ ، باید اول محل کشت اولین درخت را تعیین و بر حسب آن محل اولین ردیف درختان را توسط ریسمان مشخص ساخت . برای اینکار ، در یکی گوشه‌های زمین نقطه‌ای که به اندازه نصف فاصله کشت از دو مرز همان گوشه باغ ( که ممکن است دیوار و جوی آب، جاده و غیره باشد ) فاصله داشته باشد با کوبیدن میخ چوبی مشخص گردد ، از این نقطه توسط ریسمان ، اولین ردیف درختکاری که ترجیح داده می‌شود شرقی غربی باشد ، روی زمین ایجاد می شود . مرحله بعد در روش‌های مربعی و مستطیلی و داربستی ، ترسیم دو خط عمود بر خط اولیه از دو انتهای آن است . در سطوح بزرگ برای جلوگیری از اشتباه این کار بوسیله دوربین نقشه برداری انجام می‌شود ولی در سطوح کوچک می‌توان به شرح زیر اقدام نمود :
برای پیاده کردن نقشه باغ ، باید اول محل کشت اولین درخت را تعیین و بر حسب آن محل اولین ردیف درختان را توسط ریسمان مشخص ساخت . برای اینکار ، در یکی گوشه‌های زمین نقطه‌ای که به اندازه نصف فاصله کشت از دو مرز همان گوشه باغ ( که ممکن است دیوار و جوی آب، جاده و غیره باشد ) فاصله داشته باشد با کوبیدن میخ چوبی مشخص گردد ، از این نقطه توسط ریسمان ، اولین ردیف درختکاری که ترجیح داده می‌شود شرقی غربی باشد ، روی زمین ایجاد می شود . مرحله بعد در روش‌های مربعی و مستطیلی و داربستی ، ترسیم دو خط عمود بر خط اولیه از دو انتهای آن است . در سطوح بزرگ برای جلوگیری از اشتباه این کار بوسیله دوربین نقشه برداری انجام می‌شود ولی در سطوح کوچک می‌توان به شرح زیر اقدام نمود :
اول به فاصله 3 متر از نقاط انتهایی الف و ب ، دو نقطه ج و نقطه د روی پاره‌خط اولیه الف و ب مشخص می گردد . سپس به مرکزیت نقطه الف قوسی به شعاع چهار متر ، و به مرکزیت نقطه ج قوسی به شعاع 5 متر چنان رسم می‌شود که در نقطه س همدیگر را قطع کنند . همین عمل را برای نقاط ب و د انجام می‌گیرد تا نقطه ش به دست آید . بر حسب خواص مثلث قائم‌الزاویه ، زوایای س- الف- ج- و ش- ب- د قائمه هستند . با امتداد دادن خطوط الف- س و ب- ش دو بعد دیگر از منطقه اصلی درختکاری را به دست می‌آورید که در روی آنها ، به کمک متر فواصل بین خطوط را مشخص و توسط ریسمان به هم وصل می‌کنیم .
در روش مثلثی نیاز به خطوط الف - س و ب - ش نیست و جای آن باید پس از رسم خط الف - ب محل دومین درخت از سر ردیف ، با متر مشخص و بعد به مرکزیت این نقطه و نقطه الف دو قوس با شعاعی مساوی به فاصله مورد نظر چنان رسم شود که همدیگر را قطع کنند ، نقطه تقاطع ، محل اولین درخت ردیف بعدی را مشخص خواهد کرد .
این عمل باید آنقدر تکرار شود تا محل تمام ردیف‌ها مشخص گردد در روش های ذکر شده تعیین محل درختان روی ردیف‌ها توسط متر انجام می‌گیرد . در صورتی که شکل زمین باغ کاملاً منظم و یا جهت دیوارهای آن شرقی غربی و شمالی جنوبی نباشد ، قطعاتی از باغ خارج از محوطه اصلی درختکاری قرار می گیرند که در آنها می‌توان با امتداد دادن خطوط رسم شده محل درختان را مشخص کرد .
پس از تعیین محل درختان ، توسط دست و یا مته خاصی که به تراکتور متصل است گودالی متناسب با نوع و ژرفای (عمق) خاک و ابعاد ریشه نهال بزرگتر باشد ابعاد گودال ، نیز بزرگتر گرفته می‌شود . حفر گودال با دست ، کاری پرزحمت است در حالی که با تراکتور این کار با سرعت بیشتر و قیمت کمتر انجام می‌پذیرد . در خاک‌های ژرف (عمیق) که از بافت خوبی نیز برخوردار باشند می توان به جای حفر گودال ، با استفاده از زیرکاو (سوسولوزSous- soleuse (sub- soiler)) که در دو جهت عمود بر هم در روی ردیف‌ها به زمین زده می‌شود خاک را سست کرد و در محل‌های تقاطع خطوط زیر کاو درختان را کاشت .
پ: کاشت نهال و هرس اولیه
در هنگام کاشت ، بیشتر نهال‌های مرکبات باید ابتدا ریشه را با یک قیچی تیز هرس کرد تا اولاً سر ریشه اصلی قطع و گیاه تحریک به تولید ریشه فرعی بیشتری شود . ثانیاً سر ریشه‌ها ، که بیشتر در اثر کنده شدن از خاک خزانه زخمی و بطور نامرتب قطع شده ، دارای یک سطح صاف شود ، زیرا ریشه‌های زخمی و سر ناصاف سریع مورد حمله انواع قارچ‌ها و باکتری‌ها قرار می گیرند و از بین می‌روند، در حالی که اگر محل بریده شده صاف باشد به راحتی ترمیم می‌گردد و از نفوذ عوامل بیماری‌زا پوشاننده جلوگیری می‌کند .
برای کشت نهال ، اگر خاک باغ حاصلخیز و دارای بافت مناسب باشد و توسط زیر کاو آماده شده باشد، کافی است مقداری از خاک محل کاشت را با بیل برداشته ، پس از قراردادن ریشه‌ها درون گودال ، روی آنها را با خاک زبرین (سطح‌الارض) پوشاند . در مواردی که برای کاشت، از گودال‌های دستی و یا مته‌ای استفاده می‌گردد ، باید اول مقداری از خاک زبرین را با هم حجم خودش کود دامی پوسیده مخلوط ساخته به شکل مخروطی ، در ته گودال ریخت ، سپس ریشه‌ها را روی این مخروط مرتب کرد و روی آنها را با خاک پوشاند و گودال را پر ساخت .
در کاشت نهال ، رعایت چند نکته ضروری است
1- ژرفای کاشت باید طوری باشد که پیوند گاه ( محل پیوند ) ، دست کم چند سانتی متر بالای سطح خاک واقع شود تا از ریشه دار شدن گیاه در بالای پیوند که ممکن است اثر پایه را خنثی کرده و نیز از گود افتادن درخت ( یعنی قرار گرفتن طوقه آن در ژرفای زیاد خاک ) که به اصطلاح باعث خفگی آن خواهد شد جلوگیری به عمل آید .
2- در نقاطی که باد منظم می وزد ، رشد پیوندک باید رو به باد قرار داشته باشد تا از شکسته شدن گیاه در اثر فشار باد جلوگیری گردد . در نقاط بادخیز استفاده از قیم برای نگهداری نهال ، در سال‌های اول، توصیه می‌شود . این امر به ویژه برای گیاهانی که روی پایه‌های پاکوتاه کننده پیوند زده شده‌اند ، از اهمیت زیادی برخوردار است .
3- پس از انجام کاشت و پر کردن گودال ، باید با فشار دادن خاک اطراف نهال با پا یا با بیل ، خاک اطراف ریشه‌ها را بطور کامل محکم کرد تا محفظه‌های هوا در اطراف ریشه‌ها باقی نماند و همچنین مقدار نشست خاک که در اثر آبیاری به وجود می‌آید و باعث گود افتادن نهال می‌گردد به حداقل کاهش یابد .
4- باید بیدرنگ پس از کاشت ، نهال‌ها را آبیاری کرد . در غیر اینصورت درصد نهال‌هایی که به اصطلاح نمی‌گیرند یعنی خشک میشوند بالا خواهد رفت و نیاز به کاشت مجدد یا واکاری خواهد بود .
5- باید نهال‌های کشت شده را به روش‌هایی که در بخش هرس گفته شدند پیرایش یا هرس و شکل‌دهی کرد .
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.