مدیریت و نگهداری باغ مرکبات
بعد از انتقال نهالها به زمین اصلی، نگهداری و داشت با بستن قیم و استقرار نهال شروع می شود و به دنبال آن هرس فرم در ماههای بعد انجام می پذیرد. کاربرد ادوات باغبانی شامل قیچی های کوچک و بزرگ، اره های تربر دستی و اره موتوری ضد عفونی شده در مراحل بعد ضروری است.
بعد از انتقال نهالها به زمین اصلی، نگهداری و داشت با بستن قیم و استقرار نهال شروع می شود و به دنبال آن هرس فرم در ماههای بعد انجام می پذیرد. کاربرد ادوات باغبانی شامل قیچی های کوچک و بزرگ، اره های تربر دستی و اره موتوری ضد عفونی شده در مراحل بعد ضروری است.
برای هرس فرم، جوانه انتهایی در ارتفاع حدود 100 - 80 سانتیمتر حذف می گردد. در نتیجه گیاه وادار به جوانه زنی جانبی می گردد. بنابراین ضرورت دارد جوانه های پایینتر از 80 سانتیمتر حذف گردند. تعداد شاخه های جانبی مورد نیاز برای هر درخت 5-3 عدد می باشد. لازم به ذکر است شاخه های انتخابی نباید در یک ناحیه از تنه متمرکز باشند، زیرا در سالهای بعد به دلیل سنگینی تاج (در اثر باردهی زیاد،...) احتمال شکستگی آن افزایش می یابد. برای انجام این اعمال استفاده از قیچی و اره های تربر کوچک و بزرگ باغبانی ضدعفونی شده امری محرز می باشد. حذف شاخه هایی که خارج از مسیر حرکتی که به دلیل نورگرایی تشکیل می شود و همچنین شاخه های آلوده به آفات و بیماریها و شاخه های خشک که در سنهای بالاتر هویدا می شوند، به عنوان هرس دائم و معمولی ضروری است.
هرس دیگری که برای درختان مرکبات در طول دوره داشت طی سالهای بعد در نظر گرفته می شود شامل حذف شاخه های آلوده، خشک، در هم رفته و نرکها می باشد. ارقام مرکبات با توجه به رقم و فاصله کاشت در ده سال آخر رشد اقتصادی نیازمند هرس نگهداری هستند.
هرس گل و میوه در سالهای آور نیز از جمله عملیات ضروری در بعضی از سالها می باشد. حذف تعدادی از جوانه های گل در بهار سال آور و همچنین حذف تعدادی میوه چه حداکثر تا پایان ریزش طبیعی، موجب افزایش ذخیره مواد کربوهیدراته در سال آتی شده و در نتیجه باعث افزایش تعداد شاخه های گلدهنده در سال نیاور خواهد شد.
با توجه به بالا بودن سطح آبهای زیرزمینی در برخی از مناطق مرکبات خیز، درختان مرکبات دچار عوارض خفگی و پوسیدگی ریشه شده که برای رفع این مشکل بعد از انتقال نهالها به زمین اصلی ضرورت دارد شخمهایی که با تراکتور انجام میگیرد، طوری انتخاب گردد تا در نهایت درختان روی پشته ها قرار گرفته و جویهای کم عمق نیز آبهای مازاد را با شیب یکنواخت به کانالهای زهکشی (انتهای ضلع شمالی) باغ هدایت نمایند.
عوامل اقتصادی :
مهم‌ترین هدف از تولید هر نوع محصول ، کسب درآمد است . همین هدف باید در کلیه فعالیت‌هایی که برای بالا بردن میزان و کیفیت فرآورده انجام می شود منظور گردد ، به طوری که فرآورده باغبانی ، در ضمن برخورداری از کیفیت مطلوب ، برای تولید کننده نیز کمترین هزینه‌ها را در بر داشته باشد . بطور کلی ، عوامل اقتصادی مؤثر در تولید هر محصول ، از جمله مرکبات را می‌توان به دو گروه : سرمایه‌گذاری یا هزینه‌های تولید ، و عوامل مربوط به بازار یا بازاریابی تقسیم کرد . گروه اول ، هر زمان تابع شرایط خاص منطقه‌ای بوده و به تقریب اصولی متغیر دارد که بحث در مورد آنها از حد این سایت خارج است ، ولی در مورد بازار اصولی کلی وجود دارد که در زیر بطور مختصر تشریح خواهند شد .
به گفته اقتصاددانان ، ارزش یک محصول تا زمانی که به بازار نرسیده برابر صفر است . به عبارت دیگر ، حتی بهترین محصول تولید شده اگر قابل حمل به بازار نباشد و یا خواستار نداشته باشد جز ضرر چیزی عاید تولید کننده نخواهد کرد . بنابراین باید قبل از احداث یک باغ جدید ، در مورد بازار فروش محصول آینده آن مطالعه و دقت کافی به عمل آید .
بطور کلی فرآورده‌های باغبانی برای یکی از چهار منظور زیر تولید میگردند :
الف: صدور به بازارهای محلی برای مصرف تازه
ب: صدور به بازارهای دور دست برای مصرف تازه
پ: ارسال به کارخانه‌های کنسروسازی و میوه خشک کنی .
ت: نگهداری در انبار و ارسال به بازار در فصل کمبود و گرانی برای دستیابی به سود بیشتر .
تولید کننده ، پس از گزینش نوع میوه‌ای که مایل به پرورش آن است ، باید رقمی برگزیند که در عین شرایط سازگاری با منطقه ، فراخور هدف تولید هم باشد . برای مثال : محصولی که برای بازار محلی تولید می‌شود باید زودرس ، پرآب و خوش عطر باشد ، محصول برای بازارهای دور در درجه اول نسبت به ترابری ( حمل و نقل ) آسیب‌ناپذیر باشد ، محصولی که قرار است تبدیل به کمپوت یا سایر فرآورده‌ها گردد باید رنگ و طعم و بافت خود را پس از آزمایش حفظ کند ، و میوه‌ای که به انبار فرستاده می‌شود باید از قدرت انبارداری خوبی برخوردار باشد .
در مورد بازار باید به سه نکته توجه کرد :
1- مقدار نیاز بازار :
یعنی در بازار مورد نظر ، برای چه مقدار از محصول تولید شده خریدار وجود دارد . این امر عامل مهمی در تعیین سطح زیر کشت می‌باشد .
2- پسند بازار :
یعنی چه رقمی از میوه مورد نظر در بازار خواستار دارد
3- فاصله محل تولید تا بازار :
هر چه این فاصله بیشتر باشد مخارج ترابری و درصد تلفات بالاتر و بنابراین هزینه بازار رسانی بیشتر خواهد بود. به این دلیل ، بهتر است که فرآورده‌های آمایشی (فرایند شدنی) (Processable products) تا حد امکان در اطراف کارخانه‌ها ، و فرآورده‌های انباری در اطراف شهرهایی که امکانات لازمه را در اختیار دارند کشت شوند .
ساعت 24 از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.