ساعت 24 تحلیل می کند

کاندیداهای دوازدهم و جلوگیری از برگشت تحریم

ساعت 24-تصور اینکه کشوری مثل چین و روسیه یا ژاپن و آمریکا بخواهند به کشوری مثل ایران وکشوردیگری در جهان سود مادی برسانند تصور غیر دقیق است ،مگر آنکه ایران نیز به آن کشور ها سودی برساند . این یک مساله منطقی و بر پایه عقل است که دو کشور وقتی با هم تجارت می کنند که تصور عینی از سود ومنفعت داشته باشند . در غیر این صورت نباید انتظار بیهوده داشته باشیم که چرا آن کشور یا این شرکت نمی خواهد ایران وضع بهتری داشته باشد .

r /> اما می توان تصور کرد اگر کشوری احساس کند یا استنباط کند که کشوری می خواهد منافع او را تحت فشار قرار داده و آن را زایل کند از همه امکانات برای خلاص از این وضع تلاش می کند .گروهی از سیاست ورزان در ایران بر اساس تحلیل هایی که دارند معتقدند برای آسایش و آرامش ایران باید منافع برخی کشورها به ویژه کشورهای غربی و درراس آنها منافع آمریکا در خاورمیانه یا هر جای دیگر با هجوم مواجه شود. این تحلیلگران بر پایه انگیزه های متفاوت به این نتیجه رسیده و از بیان عریان و آشکار آن نیز اجتناب نمی کنند .این تحلیل موجب شده است که گروهی از سیاستمداران غربی به ویژه برخی افراد واحزاب سیاسی در آمریکا نیز دنبال فشار بر ایران باشند . دولت محمود احمدی نژاد به هر دلیل در ذیل نگاه یاد شده قرار داشت و راه را برای تحریم اقتصادایران از سوی غرب هموارمی کرد .دولتهای احمدی نژاد عامدانه یا بر اثر اشتباه در اندازه گیری های واقعی تحریم ها مدام به جامعه ایرانی گزارش میدادند که تحریم های اقتصادی آثار عینی به کسب و کار مردم و اقتصاد کلان ندارد و نتیجه نگاه و رفتارشان در مسیر تحلیل هایی بود که باید به منافع غرب حمله کرد قرار گرفت . نتیجه آن تحلیل ها و رفتار تقلیل گرایانه سیاست ورزان غرب ستیز وتقلیل گرا این شد که اقتصاد در مشروع دهه 1390 شمسی در سرازیری قرار گرفت . رشدهای منفی 6 درصدی و2 درصدی سالهای 1391و1392 در تولید ناخالص داخلی قدرت خرید مردم را 20 درصد کاهش دادو نتیجه اش رکود خرید بود .نرخ تورم افسار گسیخته ای که به 35 درصد رسیده بود نیز مردم را آزار می داد و هزینه تجارت به شدت افزایش می یافت و ... دولت یازدهم توانست تورم شتابان را مهار کند و با برخی تمهیدات راه رشد تولید اتومبیل را افزایش و صادرات نفت را توسعه داد و اقتصاد کلان را از رشد منفی دور کرد اما واقعیت این است که رشد تولید ناخالص داخلی متوازن در همه سالهای پس از 1392 نیز بر اقتصاد حاکم نشده است . حالا و در آستانه انتخابات دوازدهم ریاست جمهوری شاهد برخی حرفهای عجیب از سوی برخی کاندیداها درباره اقتصاد هستیم . حرفهای کلی مثل اینکه 5 میلیون شغل درست میکنم "،"تولید ناخالص را 26 درصد در سال افزایش می دهم"و "شرایط بانکها و پول را سامان می دهم"شاید بدنباشد اما فایده ای هم ندارد . به نظر می رسد کاندیداها با صراحت باید بگویند که آیا می توانند و می خواهند مانع برداشت تحریم هاشوند یا نه ؟
برخی از اخبار حاکی است که دونالد ترامپ و یارانش در کاخ سفید و کنگره قصد دارند تحریم های اقتصادی ایران را دوباره در دستور کار قرار دهند . کاندیداهای فعلی ریاست جمهوری باید با صراحت بگویند تحت کدام شرایط و باکدام برنامه در اقتصاد و سیاست خارجی می خواهند راه تحریم ها را سد کنند . شهروندان ایرانی واجد شرایط رای دادن بی تردید حاضرنمیشوند به فرد یا جریان سیاسی که به هر دلیل راه را برای برگشت تحریم ها ی غرب هموار می کند رای دهند مگر اینکه توجیه عقلی و منطقی پشت آن باشد . این داستان تلخ را تکرار نکنیم که تحریم ها اثر ندارد و می توان با وجود تحریم ها اقتصاد ایران را ترقی داد . تحریم ها ی احتمالی غرب با وجود قیمت پایین نفت در بازار جهانی رقابت نفس گیر کشور ها برای صادرات و برگشت ملی گرایی و گرفتاری های روسیه و چین که البته توانایی های خاصی هم ندارند این بار کار را سخت تر خواهد کرد .برنامه کاندیداها برای اینکه تحریم ها برنگردند چیست؟پاسخ شفاف به این سوال شاید دیدگاه رای دهندگان را تحت تاثیر قرار دهد .